شرید

[ویکی فقه] یکی از القاب حضرت مهدی (عجّل اللّه تعالی فرجه الشریف) «شرید»، به معنای آواره است.
یکی از القاب حضرت مهدی (عجّل اللّه تعالی فرجه الشریف) «شرید»، به معنای آواره است. از آن جا که آن بزرگوار در دوران غیبت، منزلی معین، خاص و همیشگی ندارد، به این لقب خوانده شده است.اصبغ بن نباته گوید: از امیر مؤمنان (علیه السّلام) شنیدم که می فرمود: صاحب این امر، شرید (آواره)، طرید (رانده)، فرید (تک) و وحید (تنها) است.