( عبادت نما ی ) ( صفت ) آن که عبادت خود را برخ مردم کشد عابد یا کار .
عبادت نمای
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
عبادت نمای. [ ع ِ دَ ن ُ / ن ِ / ن َ ] ( نف مرکب ) ریاکار. آنکه عبادت در پیش دیده خلق کند. آنکه عبادت به دیگران نماید :
گنه کار اندیشه ناک از خدای
به از پارسای عبادت نمای.
گنه کار اندیشه ناک از خدای
به از پارسای عبادت نمای.
سعدی ( بوستان ).
کلمات دیگر: