( صفت ) ۱ - کسی که زیاد به مهمانی رود ۲ - مهمان .
ضیافت خور
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ضیافت خور. [ ف َ خوَرْ / خُرْ ] ( نف مرکب ) کسی که بمهمانی رود. میهمان.
- امثال :
ضیافت خور خوش آمدگوی باشد. ( جامع التمثیل ).
- امثال :
ضیافت خور خوش آمدگوی باشد. ( جامع التمثیل ).
کلمات دیگر: