( صفت ) آن چه طبع را جلب کند و فریفته سازد .
طبع فریب
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
طبعفریب. [ طَ ف َ ] ( نف مرکب ) آنچه طبع را بفریبد. آنچه طبع را جلب کند :
تا بدان عشوه های طبعفریب
از من ساده طبع برد شکیب.
از ری انگور و از سپاهان سیب.
تا بدان عشوه های طبعفریب
از من ساده طبع برد شکیب.
نظامی.
میوه های لطیف طبعفریب از ری انگور و از سپاهان سیب.
نظامی.
کلمات دیگر: