ترید

( اسم ) ریزه کردن نان در دوغ شیر آب گوشت و مانند آن .
صاحب تاج العروس آرد : در نسخ چنین است و اکثر لغویان آنرا فرو گذاشته اند و آنچه را که شیخ ما بنقل از صاحب قاموس تصحیح کرده این است که کلمه ترمد و آن جایگاهی است در دیار بنی اسد .

ترید. [ ت َ / ت ُ ] ( اِ ) تریت است که ریزه کردن نان باشد در شیر و دوغ و غیره. و آن را به عربی ثرید گویند با تای مثلثه. ( برهان ). تریت. ( ناظم الاطباء ) : هاشم عمرو نام داشت و عبدمناف او را از همه دوستتر داشتی و هاشم او را از پس پدر نام کرد که رسم ترید اندر رفاده او آورد. ( ترجمه طبری بلعمی ). عبدمناف هر مردی راچهارنان و عصاره خوردنی و یک لخت گوشت بدادی و هاشم ترید بیفزود تا نان بیشتر شد و او را بدین سبب هاشم نام کردند لانه ُ هشم الترید. ( ترجمه طبری بلعمی ).
ور به شرع سیدی آگاهی از سر خدای
آب حنا بر ترید و سنگ بر رخسار کو.بر در آن منعمان چرب دیک
می دوی بهر ترید مرده ریگ.گفتند اگر میخواهی درد ساکن شود آن سگ را ترید بخوران. ( منتخب لطایف عبید زاکانی ص 166 چاپ برلن ).
کشکبا گرچه غلیظ است تریدش باید
پند ما گوش کن و در عمل آور زنهار.و رجوع به تریت شود.

---

ترید. [ ت َ ] ( اِخ ) صاحب تاج العروس آرد: در نسخ چنین است و اکثر لغویان آنرا فروگذاشته اندو آنچه را که شیخ ما بنقل از صاحب قاموس تصحیح کرده این است که کلمه تَرمُد و آن جایگاهی است در دیار بنی اسد... و من میگویم این کلمه در اللسان و نهایه در ثرمد ضبط شده و نام آن در حدیثی هم آمده است که پیامبر به حصین بن نضله نوشت که او را ترمد است و شارحان کلمه را چنین تفسیر کرده اند که موضعی در دیار بنی اسد است و ترمد لغتی در آن است. ( از تاج العروس ).

= تریت

تلیت