( مصدر ) کسی را بوسیدن .
بوسه گرفتن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
بوسه گرفتن. [ س َ / س ِ گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) مرادف بوسه خوردن. ( مجموعه مترادفات ص 66 ). کسی را بوسیدن. ( فرهنگ فارسی معین ) :
کسی که بوسه گرفتش بوقت خنده زدن
به برگرفتن مُهر گلابدان ماند.
کسی که بوسه گرفتش بوقت خنده زدن
به برگرفتن مُهر گلابدان ماند.
سعدی.
پیشنهاد کاربران
فندق شکستن. [ ف َ دُ ش ِ ک َ ت َ ] ( مص مرکب ) کنایه از بوسه دادن و گرفتن. ( آنندراج ) ( انجمن آرا ) ( غیاث ) ( بهارعجم ) ( برهان ) . شاهدی برای این معنی به نظر نرسید.
کلمات دیگر: