علقمة. [ ع َ ق َ م َ ] (اِخ ) ابن یزیدبن عمروبن سلمةبن منبه بن ذهل بن عطیف مرادی . رجوع به علقمه ٔ عطیفی شود.
علقمة. [ ع َ ق َ م َ ] (اِخ ) شهری است در ساحل جزیره ٔ صقلیه (سیسیل ). (از معجم البلدان ).
علقمة. [ ع َ ق َ م َ ] (اِخ ) ابن زید. از کسانی است که پیغمبر (ص ) را درک کرده است . (از الاصابة ج 5 قسم سوم ص 112).
علقمة. [ ع َ ق َ م َ ] (اِخ ) ابن خالدبن حرث بن ابی اسدبن رفاعةبن ثعلبةبن هوازن بن اسلم . رجوع به علقمه ٔ اسلمی شود.
علقمة. [ ع َ ق َ م َ ] (اِخ ) ابن حجر. صحابی است ، و غالباً او را همان علقمةبن وائل بن حجر دانند. (از الاصابة ج 5 قسم چهارم ص 172).
علقمة. [ ع َ ق َ م َ ] (اِخ ) ابن حوشب . رجوع به علقمه ٔ غفاری شود.
علقمة. [ ع َ ق َ م َ ] (اِخ ) ابن رِمثة. رجوع به علقمه ٔ بلوی شود.
علقمة. [ ع َ ق َ م َ ] (اِخ ) ابن ربیعةبن اعوربن أهیب بن حذافةبن جمح . رجوع به علقمه ٔ جمحی شود.
علقمة. [ ع َ ق َ م َ ] (اِخ ) ابن فغواء (یا ابی فغواء)بن عبیدبن عمروبن مازن بن عدی بن ربیعة. رجوع به علقمه ٔ خزاعی شود.
علقمة. [ ع َ ق َ م َ ] (اِخ ) ابن اسلم بن مرثدبن زیدبن اعلس بن علقمةبن ذی حدن اکبر، مشهور به مطموس . رجوع به علقمه ٔ نواحه شود.
علقمة. [ ع َ ق َ م َ ] (اِخ ) ابن جنادةبن عبداﷲبن قیس . رجوع به علقمه ٔ ازدی شود.
علقمة. [ ع َ ق َ م َ ] (اِخ ) ابن حاجب بن زرارةبن عدس . رجوع به علقمه ٔ تمیمی شود.
علقمة. [ ع َ ق َ م َ ] (اِخ ) ابن قیس بن عبداﷲبن مالک بن علقمةبن سلامان ، مکنی به ابوشبل کوفی . رجوع به علقمه ٔ نخعی شود.
علقمة. [ ع َ ق َ م َ ] (اِخ ) ابن مالک . نام طایفه ایست ظاهراً منسوب به علقمةبن مالک از قحطانیه ساکن صَبَر، از شهرهای خَولان در صَعدة. (از معجم قبائل العرب ).
علقمة. [ ع َ ق َ م َ ] (اِخ ) ابن ناجیةبن حرث بن مصطلق . رجوع به علقمه ٔ خزاعی شود.
علقمة. [ ع َ ق َ م َ ] (اِخ ) ابن أعور. رجوع به علقمه ٔ سلمی شود.
علقمة. [ ع َ ق َ م َ ] (اِخ ) ابن سعدبن معاذ انصاری بن سید اوس . رجوع به علقمه ٔ انصاری شود.
علقمة. [ ع َ ق َ م َ ] (اِخ ) ابن سعیدبن عاصی بن امیة. وی در فتوحات شام شرکت داشته است . (از الاصابة ج 4 قسم اول ص 263).
علقمة. [ ع َ ق َ م َ ] (اِخ ) ابن سفیان . رجوع به علقمه ٔ ثقفی شود.
علقمة. [ ع َ ق َ م َ ] (اِخ ) ابن سمی . رجوع به علقمه ٔ خولانی شود.
علقمة. [ ع َ ق َ م َ ] (اِخ ) ابن سهیل . رجوع به علقمه ٔ ثقفی شود.
علقمة. [ ع َ ق َ م َ ] (اِخ ) ابن طلحةبن ابی طلحة. رجوع به علقمه ٔ عبدری شود.
علقمة. [ ع َ ق َ م َ ] (اِخ ) ابن علاثةبن عوف بن أحوص بن جعفربن کلاب بن ربیعةبن عامربن صعصعة. رجوع به علقمه ٔ عامری شود.
علقمة. [ ع َ ق َ م َ ] (اِخ ) ابن نضر. وی در پیشروی اهل کوفه بود وقتی که در جنگ بر أحنف بن قیس خشم گرفتند. (از الاصابة ج 4 قسم اول ص 268).
علقمة. [ ع َ ق َ م َ ] (اِخ ) ابن وقاص بن محصن بن کلدةبن عبد (یا لیل )بن طریف بن عتوارةبن عامربن مالک بن لبث بن بکربن عبدمناةبن کنانة. رجوع به علقمه ٔ لیثی شود.
علقمة. [ ع َ ق َ م َ ] (اِخ ) ابن هوذةبن شماس بن باباتمیمی . رجوع به علقمه ٔ یربوعی شود.
علقمة. [ ع َ ق َ م َ ] (اِخ ) ابن یزید. رجوع به علقمه ٔ عقبی شود.
علقمة. [ ع َ ق َ م َ ] (اِخ ) نام طایفه ایست ساکن حیره . از جمله دیرهای آنان دیر حنظلةبن عبدالمسیح بن علقمةبن مالک بن رُبّی بن نُمارةبن لَخم بوده است . (از معجم قبائل العرب ).
علقمة. [ ع َ ق َ م َ ] (اِخ )ابن عبدةبن ناشرةبن قیس . رجوع به علقمه ٔ فحل شود.
علقمة. [ ع َ ق َ م َ ] (ع مص ) انداختن چیز تلخ در طعام و تلخ کردن آن . || تلخ شدن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || (اِمص ) تلخی . (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || (اِ) واحد علقم ، یعنی یک دانه حنظل یا یک دانه کُنار تلخ . (ناظم الاطباء).
علقمة. [ ع َ ق َ م َ ](اِخ ) ابن حکیم فراسی . رجوع به علقمه ٔ فراسی شود.
علقمة. [ ع َ ق َم َ ] (اِخ ) ابن حویرث . رجوع به علقمه ٔ غفاری شود.
علقمة. [ ع َق َ م َ ] (اِخ ) نهری است از فرات . و عباس بن علی بن ابی طالب بر کنار آن شهید شد. (یادداشت مرحوم دهخدا).
علقمة. [ع َ ق َ م َ ] (اِخ ) ابن مجزّزبن أعوربن جعدةبن معاذبن عتوارةبن عمربن مدلج . رجوع به علقمه ٔ مدلجی شود.
انداختن چیز تلخ در طعام و تلخ کردن آن، شهری است در ساحل جزیره ٔ صقلیه (سیسیل )
