تخت گرفتن پیروزی یافتن بر پادشاهی عمل تخت گیر پیروزی بر سلطانی .
تخت گیری
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
تخت گیری. [ ت َ ] ( حامص مرکب ) تخت گرفتن. پیروزی یافتن بر پادشاهی. عمل تخت گیر. پیروزی بر سلطانی :
جمشید یکم به تخت گیری
خورشید دوم به بی نظیری.
جمشید یکم به تخت گیری
خورشید دوم به بی نظیری.
نظامی.
کلمات دیگر: