دهی در شهرستان اردبیل
مزنی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
مزنی. [ م ُ زَ نی ی / ی ] ( ص نسبی ) منسوب به قبیله مُزَینة. رجوع به مزینة شود.
مزنی. [ م ُ زَ ] ( اِخ ) ابوابراهیم اسماعیل بن یحیی بن عمروبن اسحاق المزنی ، از اهل مصر، شاگرد امام الشافعی نسبتش به مُزَینة است که نام طایفه ای است از اولاد مضربن نزار. ( از الاعلام زرکلی ) ( از اقرب الموارد ) ( از منتهی الارب ) ( از الانساب سمعانی ) ( از روضات الجنات ). و رجوع به اسماعیل بن یحیی بن اسماعیل بن عمروبن اسحاق المزنی و رجوع به الفهرست ابن الندیم و روضات الجنات ص 103 شود.
مزنی. [ م ُ ] ( ص نسبی ) منسوب به مُزن که قریه ای است در سه فرسخی سمرقند. ( از سمعانی ). رجوع به مزن و مزنة شود.
مزنی. [ م ُ ] ( اِخ ) ابوالحسین ، مستوفی دیوان امیر نوح سامانی. رجوع به ابوالحسین مزنی و دستورالوزرا چ نفیسی ص 112 شود.
مزنی. [ م َ زَ ] ( اِخ ) دهی است از بخش نمین شهرستان اردبیل ، در 22هزارگزی شرقی اردبیل و 20هزارگزی راه اردبیل به آستارا در جلگه معتدل واقع و دارای 4419 تن سکنه است. آبش از چشمه و محصولش غلات و حبوبات و شغل مردمش زراعت و گله داری است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 ).
مزنی. [ م ُ زَ ] ( اِخ ) ابوابراهیم اسماعیل بن یحیی بن عمروبن اسحاق المزنی ، از اهل مصر، شاگرد امام الشافعی نسبتش به مُزَینة است که نام طایفه ای است از اولاد مضربن نزار. ( از الاعلام زرکلی ) ( از اقرب الموارد ) ( از منتهی الارب ) ( از الانساب سمعانی ) ( از روضات الجنات ). و رجوع به اسماعیل بن یحیی بن اسماعیل بن عمروبن اسحاق المزنی و رجوع به الفهرست ابن الندیم و روضات الجنات ص 103 شود.
مزنی. [ م ُ ] ( ص نسبی ) منسوب به مُزن که قریه ای است در سه فرسخی سمرقند. ( از سمعانی ). رجوع به مزن و مزنة شود.
مزنی. [ م ُ ] ( اِخ ) ابوالحسین ، مستوفی دیوان امیر نوح سامانی. رجوع به ابوالحسین مزنی و دستورالوزرا چ نفیسی ص 112 شود.
مزنی. [ م َ زَ ] ( اِخ ) دهی است از بخش نمین شهرستان اردبیل ، در 22هزارگزی شرقی اردبیل و 20هزارگزی راه اردبیل به آستارا در جلگه معتدل واقع و دارای 4419 تن سکنه است. آبش از چشمه و محصولش غلات و حبوبات و شغل مردمش زراعت و گله داری است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 ).
مزنی . [ م َ زَ ] (اِخ ) دهی است از بخش نمین شهرستان اردبیل ، در 22هزارگزی شرقی اردبیل و 20هزارگزی راه اردبیل به آستارا در جلگه ٔ معتدل واقع و دارای 4419 تن سکنه است . آبش از چشمه و محصولش غلات و حبوبات و شغل مردمش زراعت و گله داری است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).
مزنی . [ م ُ ] (اِخ ) ابوالحسین ، مستوفی دیوان امیر نوح سامانی . رجوع به ابوالحسین مزنی و دستورالوزرا چ نفیسی ص 112 شود.
مزنی . [ م ُ ] (ص نسبی ) منسوب به مُزن که قریه ای است در سه فرسخی سمرقند. (از سمعانی ). رجوع به مزن و مزنة شود.
مزنی . [ م ُ زَ ] (اِخ ) ابوابراهیم اسماعیل بن یحیی بن عمروبن اسحاق المزنی ، از اهل مصر، شاگرد امام الشافعی نسبتش به مُزَینة است که نام طایفه ای است از اولاد مضربن نزار. (از الاعلام زرکلی ) (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب ) (از الانساب سمعانی ) (از روضات الجنات ). و رجوع به اسماعیل بن یحیی بن اسماعیل بن عمروبن اسحاق المزنی و رجوع به الفهرست ابن الندیم و روضات الجنات ص 103 شود.
مزنی . [ م ُ زَ نی ی / ی ] (ص نسبی ) منسوب به قبیله ٔ مُزَینة. رجوع به مزینة شود.
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] مزنی (ابهام زدایی). مزنی ممکن است اشاره به اشخاص و شخصیت های ذیل باشد: • بنی مقرن مزنی، بنی مقَرّن مزَنی خانواده ای بیابان نشین از قبیله مُزینه • بکر بن عبدالله مزنی بصری، بَکر بن عبدالله مُزَنی بصری، مکنّی به ابوعبدالله، محدث و فقیه قرن اول و دوم• بلال بن حارث مزنی، ابوعبدالرحمان بلال بن حارث مُزَنی، صحابی و محدث
...
...
wikifeqh: مزنی_(ابهام_زدایی)
کلمات دیگر: