اندازه گیرنده بالا
بالا پیما
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
بالاپیما. [ پ َ / پ ِ ] ( نف مرکب ) اندازه گیرنده بالا. اندازه گیر بالا و قد آدمی. قدسنج. بالاسنج. که بالا پیماید. که اندازه قد گیرد. || ( اِ مرکب ) آلتی برای اندازه گرفتن قد سربازانی که وارد خدمت میشوند. برخی از معاصران کلمه تواز را به بالاپیما ترجمه کرده اند.
کلمات دیگر: