ینابیع الموده

ینابیع الموّده(به معنای چشمه سار دوستی و محبت به ذوی القربی) کتابی است از حافظ سلیمان بن ابراهیم بن قندوزی حنفی از عالمان اهل سنت حنفی مذهب، در قرن سیزدهم هجری
قندوزی حنفی در این کتاب می نویسد: رسول خدا به علی فرمود: تو صاحب پرچم و حوض منی… تو مولای کسی هستی که من مولای اویم، و من مولای هر مؤمن و مؤمنه ای هستم، مُحبّ و دوستدار تو نیست مگر آنکه ولادتش پاک باشد و دشمن تو نیست مگر آنکه ولادتش ناپاک باشد.»
قندوزی دراین کتاب، فضایل پیامبراسلام و اهل بیت را با استناد به کتاب های مورداطمینان مانند صحاح ستّه در یک مقدمه و صد باب گرد می آورد. از باب هفتاد و یک به بعد مباحثی دربارهٔ غیبت امام زمان، بااستفاده از کتاب های گوناگون مطرح می کند. این اثر نه تنها در مناطق شیعه نشین، که در دیگر شهرهای اسلامی نیز از ارزش و اهمیت شایانی برخوردار است.
حدیث ثقلین در این کتاب آمده است.
قندوزی در سال ۱۲۲۰ (قمری) دیده به جهان گشود و در سال ۱۲۹۴ در قسطنطنیه از دنیا رفت.