کلمه جو
صفحه اصلی

زبنه

فرهنگ فارسی

موضعیست به ساحل از کوره رصفه

لغت نامه دهخدا

( زبنة ) زبنة. [ زَ ب ُن ْ ن َ ] ( ع اِ ) پای شتر است از زبن بمعنی دفع زیرا که با آن دفع میکند و میراند. طریح گوید:
غبس خنابس کلهن مصدر
نهد الزبنة کالعریش شتیم.
( از تاج العروس ) ( لسان العرب ).
زبنة الناقه ؛ پای ناقه است که حالب را با آن از خود میراند. ( متن اللغة ).

زبنة. [ زَ ن َ ] ( اِخ ) بطنی است از علی. از دهامشة، که از قبیله عمارات عنزةاند. زبنة خود بچند شعبه [ فخد ] تقسیم میشود: جمیشات ، سبابیج ، جعبان ، صرمه ، رکعان ،جواسم ، فویزه. مجلاد. خزام. عرایف. زینین العیون. و خدران. ( از معجم قبائل العرب تألیف عمررضاکحالة ).

زبنة. [ زُ ب ُن ْ ن َ ] ( اِخ ) موضعی است بساحل از کوره رصفه. ( از معجم البلدان ).

زبنة. [ زَ ب ُن ْ ن َ ] (ع اِ) پای شتر است از زبن بمعنی دفع زیرا که با آن دفع میکند و میراند. طریح گوید:
غبس خنابس کلهن مصدر
نهد الزبنة کالعریش شتیم .

(از تاج العروس ) (لسان العرب ).


زبنة الناقه ؛ پای ناقه است که حالب را با آن از خود میراند. (متن اللغة).

زبنة. [ زَ ن َ ] (اِخ ) بطنی است از علی . از دهامشة، که از قبیله ٔ عمارات عنزةاند. زبنة خود بچند شعبه [ فخد ] تقسیم میشود: جمیشات ، سبابیج ، جعبان ، صرمه ، رکعان ،جواسم ، فویزه . مجلاد. خزام . عرایف . زینین العیون . و خدران . (از معجم قبائل العرب تألیف عمررضاکحالة).


زبنة. [ زُ ب ُن ْ ن َ ] (اِخ ) موضعی است بساحل از کوره ٔ رصفه . (از معجم البلدان ).



کلمات دیگر: