<div class="boxBd">شاه ستای. [ س ِ] ( نف مرکب ) شاه ستا. ستاینده و مداح شاه بود. که شاه را ستاید. او که ستایش و مدح شاه کند : <br>هیچکس نیست که با شاه جهان <br>یک سخن گوید از این شاه ستای.<div class="au">فرخی.</div>دزد بیان من بود هر که سخنوری کند<br>شاه سخنوران منم شاه ستای راستین.<div class="au">خاقانی.</div>رجوع به شاه ستا شود.</div>

شاه ستای. [ س ِ] ( نف مرکب ) شاه ستا. ستاینده و مداح شاه بود. که شاه را ستاید. او که ستایش و مدح شاه کند : هیچکس نیست که با شاه جهان یک سخن گوید از این شاه ستای. فرخی. دزد بیان من بود هر که سخنوری کند شاه سخنوران منم شاه ستای راستین. خاقانی. رجوع به شاه ستا شود.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">شاه ستا ستاینده و مداح شاه بود</div>

شاه ستا ستاینده و مداح شاه بود

شاه ستای

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا