حالت و کیفیت صدف دهان .
صدف دهانی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
صدف دهانی. [ ص َ دَ دَ ] ( حامص مرکب ) دارای دهان همچون صدف بودن. دهان چون صدف داشتن. و در بیت زیر مقصود سخنان نغز و پرمعنی گفتن است :
چه سود ریزش باران وعظ بر سر خلق
که مرد را به ارادت صدف دهانی نیست.
چه سود ریزش باران وعظ بر سر خلق
که مرد را به ارادت صدف دهانی نیست.
سعدی.
کلمات دیگر: