مطلوبیت

واژه مطلوبیت (به انگلیسی: Utility) به معنای فایده و سودمندی است که در فارسی اکثراً به «مطلوبیت» ترجمه می شود؛ اگرچه این ترجمه از نظر معنا نادرست است؛ اما چون دو واژه فایده و سودمندی در متون اقتصادی در معنای دیگری کاربرد دارند، بهتر است از همان واژه مطلوبیت به جای Utility استفاده شود.
CES (کشش جانشینی ثابت)
مطلوبیت هم کشش
مطلوبیت نمایی
مطلوبیت شبه خطی
تابع مطلوبیت استون-گیری
فرم دوقطبی گورمن:
ترجیحات گرینوود-هرکویتز-هافمن
ترجیحات کینگ-پلوسر-ربلو
به تعریف اقتصاددانان مطلوبیت کیفیتی است که کالایی را برای افراد خواستنی می کند. به بیان دیگر، مطلوبیت عبارت است از رضایت مصرف کننده که از مصرف کالا و خدمات (در واقع هرآنچه نیازها و خواسته های انسان را ارضا می کند) حاصل می شود.در واقع کلمهٔ کلیدی مطلوبیت رضایت است نه سودمندی.
این مفهوم زیربنای اصل انتخاب عقلانی در اقتصاد و نظریه بازی ها است. اقتصاددانان از آن جایی که میزان رضایت و خوشحالی حاصل از مصرف کالا و خدمات غیرقابل اندازه گیری است، روش هایی را برای اندازه گیری و نشان دادن مطلوبیت ابداع کرده اند. اقتصاددانان سعی کرده اند روش های انتزاعی مقایسه مطلوبیت را از طریق مشاهده و محاسبه انتخاب های اقتصادی تکمیل کنند. به بیان ساده، اقتصاددانان مطلوبیت را تمایل مردم به پرداخت مبالغ مختلف برای کالاهای مختلف می دانند.
مفهوم مطلوبیت بسیار وسیع است و مترادف لذت شخصی می باشد. برای نمونه مصرف مواد مخدر برای افراد مضر می باشد ولی برای یک معتادی که به آن حس نیاز می کند لذت بخش می باشد، در نتیجه فرد معتاد به لحاظ بالا بردن لذت یا فرار از درد در کوتاه مدت از آن استفاده می کند و این کالا برای او اصطلاحاً دارای مطلوبیت یا خوشایندی می باشد.