الکساندر گلازونف

الکساندر کنستانتینوویچ گلازونُف(به روسی: Александр Константинович Глазунов) آهنگساز روس در ۱۰ اوت ۱۸۶۵ در سن پترزبورگ بدنیا آمد و در ۲۱ مارس ۱۹۳۶ در نویی سور سن Neuilly-sur-Seine فرانسه درگذشت.
۸ سمفونی
باله رِیموندا
کنسرتو پیانو
۲ کنسرتو پیانو
کنسرتو برای ساکسفون آلتو
۷ چهارنوازی برای سازهای زهی
فهرست آثار
الکساندر کنستانتینُویچ گلازونُف، آهنگساز، معلم موسیقی و رهبر ارکستر روس در دهم آگوست سال ۱۸۶۵ در شهر سن پتربورگ به دنیا آمد. او که یکی از آهنگسازان مهم نسل پس از چایکُفسکی به شمار می رود، در ۹ سالگی نواختن پیانو را آغاز کرد و از ۱۱ سالگی یا به روایتی دیگر ۱۳ سالگی شروع به آهنگسازی کرد. "میلی بالاکیریِف" استعداد او را کشف و به "کُرساکُف" معرفی کرد. گلازونُف در ۱۵ سالگی به نزد ریمسکی کُرساکُف رفت و به صورت خصوصی آموزش دید. او در این مدت پیشرفت شگرفی از خود به نمایش گذاشت تا آنجا که نخستین سمفونی اش را در ۱۶ سالگی به پایان رساند.
در سال ۱۸۸۴ به همراه تاجری ثروتمند به وایمار آلمان رفت و درآنجا با "فرانتز لیست" ملاقات کرد. با اینکه تاثیر فراوانی از "لیست" و "واگنر" پذیرفت به سبکی شخصی دست یافت و آثار بسیاری در غالب سمفونی، باله، و کنسرتو برای سازهای مختلف ساخت. گلازُنُف اولین رهبری اش را در ۱۸۸۸ انجام داد. در سال ۱۸۹۶ به سِمت رهبری کنسرت سمفونی های روسیه برگزیده شد و موفق ترین آثارش را در دههٔ ۱۸۹۰ تصنیف کرد: شامل سمفونی های شمارهٔ چهار، پنج و شش و بالهٔ رِیموندا. با اینکه طرفدار انقلاب روسیه نبود تا ۱۹۲۸ در روسیه ماند و پس از آن به پاریس رفت و تا زمان مرگش در سال ۱۹۳۸ در آن جا ماند. به عنوان یک سمفونی نویس شهرت جهانی پیدا کرد و از فرانسه و انگلیس دعوتنامه هایی برایش رسید.
گلازونُف در بین سالهای ۱۹۰۵ تا ۱۹۲۵ ریاست کنسرواتوار سن پتربورگ را برعهده داشت و تا انقلاب بلشویکی در سازماندهیِ دوبارهٔ این موسسه به نام های کنسرواتوار پتروگراد و پس از آن کنسرواتوار لنینگراد نقش اساسی داشت. در سال ۱۹۲۸ اتحادیه جماهیر شوروی را ترک گفت و دیگر هیچ گاه بازنگشت. با این حال تا سال ۱۹۳۰ ریاست کنسرواتوار را بر عهده داشت و یکی از بهترین شاگردان این موسسه در دورهٔ ریاست او "دیمیتری شووستاکویچ" بود، کسی که به یکی از غولهای موسیقی سدهٔ بیستم بدل شد.