کلمه جو
صفحه اصلی

انفه

فرهنگ فارسی

ننگ داشتن ٠ کراهت یا آغاز ٠

لغت نامه دهخدا

( آنفه ) آنفه. [ ن ِ ف َ ] ( ع اِ ) آنفه صِبا، آنفه شباب ؛ اوّل صِبا. اوّل شباب. میعه صِبا. میعه شباب.
انفه. [ اَ ن َ ف َ ] ( ع اِمص ) ننگ داشتن. انفت. انف. ( یادداشت مؤلف ). و رجوع به اَنَف شود.

انفه . [ اَ ن َ ف َ ] (ع اِمص ) ننگ داشتن . انفت . انف . (یادداشت مؤلف ). و رجوع به اَنَف شود.


انفة. [ اَ ن َ ف َ ] (ع مص ) ننگ داشتن . (مصادر زوزنی ) (از منتهی الارب ). اَنَف . رجوع به انف شود. || (اِ) کراهت . || آغاز. انفة الشی ٔ؛ آغاز چیزی و اول آن . (ناظم الاطباء). آغاز چیزی و اول آن . (آنندراج ).
- انفة الصلوة ؛ تکبیر اولی و در حدیث بضم همزه مروی است و صاحب قاموس گفته که صواب بفتحه است .
- انفة الصبی ؛ بالیدگی کودک و آغاز آن . (ناظم الاطباء) (آنندراج ).



کلمات دیگر: