انفی

عربی به فارسی

وابسته به بيني , وابسته به منخرين , خيشومي

فرهنگ فارسی

منسوب به انف النافه

لغت نامه دهخدا

انفی. [ اَ فا ] ( ع ن تف ) نعت تفضیلی از نفی. ( یادداشت مؤلف ): فان علم ان احداً من غلمانه [غلمان المحتسب ] اخذ رشوة صرفه عنه لینفی عنه الظنون و تتخلی عنه الشبهات فان ذلک ازید لتوقیره و انفی للمطعن فی دینه. ( معالم القربة از یادداشت مؤلف ).
- امثال :
القتل انفی للقتل . ( منسوب به اردشیر بابکان از یادداشت مؤلف ).

انفی. [ اَ ی ی ] ( ع ص نسبی ) منسوب به انف الناقة. رجوع به انف الناقة شود.

انفی . [ اَ فا ] (ع ن تف ) نعت تفضیلی از نفی . (یادداشت مؤلف ): فان علم ان احداً من غلمانه [غلمان المحتسب ] اخذ رشوة صرفه عنه لینفی عنه الظنون و تتخلی عنه الشبهات فان ذلک ازید لتوقیره و انفی للمطعن فی دینه . (معالم القربة از یادداشت مؤلف ).
- امثال :
القتل انفی للقتل . (منسوب به اردشیر بابکان از یادداشت مؤلف ).

انفی . [ اَ ی ی ] (ع ص نسبی ) منسوب به انف الناقة. رجوع به انف الناقة شود.

کلمات دیگر: