( صفت ) نالان نالان نالنده نالنده : از دهر جفا پیشه زی که نالم گویم زکه کرده است فال نامم ? ( ناصرخسرو )
نال نال
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
نال نال. ( نف مرکب ) نالنده. با آه و زاری. نالان نالان :
مهتر و کهتر همه با او به خشم
عالم و جاهل همه ز او نال نال.
گویم ز که کرده ست نال نالم.
چون ابر نال نال چنین بابکا شده ست.
مهتر و کهتر همه با او به خشم
عالم و جاهل همه ز او نال نال.
ناصرخسرو.
از دهر جفاپیشه زی که نالم گویم ز که کرده ست نال نالم.
ناصرخسرو.
گر باغ تازه روی جوان گشته خندخندچون ابر نال نال چنین بابکا شده ست.
ناصرخسرو.
کلمات دیگر: