( صفت ) ۱ - گریه کننده گریان . ۲ - گریه آور .
گریه پرداز
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
گریه پرداز. [ گ ِرْ ی َ / ی ِ پ َ ] ( نف مرکب ) مبکی و گریه آور. ( ناظم الاطباء ). || گریه کننده. گریان :
بران گریه پرداز رشک است رشک
که اشک رخش پاک گردد به اشک.
بران گریه پرداز رشک است رشک
که اشک رخش پاک گردد به اشک.
ظهوری ( از آنندراج ).
کلمات دیگر: