سلسله ای از ترکمانان که در قر. ۹ه. ( از حدود ۷۸٠ ه ق./ ۱۳۷۸ م . - ۸۷۴ ه ق ./ ۱۴۶۹ م . ) در شمال غربی ایران و مشرق آسیای صغیر حکومت داشتند . چون دولت ایلخانان مغول بپایان آمد در نیمه قر. ۸ ه. ترکمانان نیز مانند دیگر طوایف ترک و مغول از موقع استفاده کردند و قدرتی بدست آوردند . از آن میان دو طایفه آق قویونلو و قراقویونلو بودند که بتصرف نقاط شمالی بین النهرین پرداختند . قبیله قراقویونلو در شمال دریاچه وان سکونت گزیدند . ازین قبیله افراد ذیل بسلطنت رسیدند : قرایوسف ( جل. ۷۹٠ ه ق ./ ۱۳۷۸ م . ) اسکندر بیگ ابن قرایوسف ( جل. ۸۲۳ ه ق ./ ۱۴۲٠ م . ) جهانشاه بن قرایوسف ( جل. ۸۴۱ ه ق . / ۱۴۳۷ م . ) حسن علی میرزا بن جهانشاه ( جل. ۸۷۲ ه ق ./ ۱۴۶۷ م . - ف. ۸۷۴ ه ق . / ۱۴۶۹ م . ) با مرگ وی سلسله قراقویونلو منقرض شد .
یکی از طوایف ترکمانان که نیمه قرن هشتم هجری در آذربایجان و غیره صاحب قدرت شدند .
یکی از طوایف ترکمانان که نیمه قرن هشتم هجری در آذربایجان و غیره صاحب قدرت شدند .