تصویر دوریان گری

تصویر دوریان گری (به انگلیسی: The Picture of Dorian Gray) رمان گوتیک فلسفی از اسکار وایلد، نویسندهٔ مشهور اهل ایرلند است. اسکار وایلد، با نوشتن این رمان و البته نمایشنامه اهمیت ارنست بودن بود که به شهرت جهانی رسید.تصویر دوریان گری به سبب تازگی موضوع و شاید نیز به سبب آنکه چهره خود نویسنده را منعکس می کند، شهرتی عظیم یافت. وایلد با این اثر تمثیلی قصد داشته است نشان بدهد که تغییر شکلی که از هنر بر امور واقعی پدید می آید تا چه حد می تواند نیرومند و نافذ باشد. مقاله های تحقیقی و انتقادی وایلد در مجموعه ای با عنوان نیتها در اصول زیبایی شناسی و هنر محض، شامل چهار مقاله است که وایلد در آن ها خواسته ثابت کند که مسائل بی شماری که حل آن به وسیله مذهب و اخلاق میسر نمی گردد، به وسیله هماهنگی در هنر حل می شود؛ و همچنانکه هر قطره ای در دریا به مروارید خالص تغییر شکل می دهد، در عالم هنر نیز هرچه وارد می شود به زیباترین حالت تبدیل می گردد.این رمان سال ۱۸۹۰ نوشته شده است یعنی ۱۰ سال قبل از مرگ اسکار وایلد.
فهرست پرفروش ترین کتاب های تاریخ
صد رمان برتر به انتخاب کتابخانه مدرن
دوریان گری جوان خوش سیما و برازنده ای است که تنها به زیبایی و لذت پایبند است و پس ازآنکه که دوست نقاشش از او پرتره ای در کمال زیبایی و جوانی می کشد، او با دیدن آن از اندیشه گذشت زمان و نابودی جوانی و زیبایی در اندوه عمیقی فرو می رود، پس در همان لحظه آرزو می کند که چهره خودش پیوسته جوان و شاداب بماند و در عوض، گذشت زمان و پیری و پلیدی ها بر پرترهٔ او منتقل شود. پس از مدتی متوجه می شود که آرزویش برآورده شده؛ ولی یکی از دوستان او به نام «لرد هنری» کم کم او را به راه های پلید می کشاند و تصویر دوریان گری در پرتره، به مرور، پیرتر، پلیدتر، و کریه تر می شود. دوریان گری به مرور تا جایی پلید می شود که اولین قتل خود را انجام می دهد و نقاش آن تصویر «بسیل هاوارد»، را می کشد.او با گذشت زمان هرروز چهره خود را در پرتره اش فرسوده تر و پیرتر می بیند، اما راهی برای از بین بردن پلیدی ها پیدا نمی کند، ناگهان خشمگین می شود و چاقوی بلندی را در قلب مرد درون تصویر در پرتره فرو می کند.در همان لحظه مستخدمان صدای جیغ کریهی را می شنوند و به سوی اتاق دوریان گری می شتابند. ان ها تصویر ارباب خویش را در بوم نقاشی می بینند که در کمال جوانی و زیبایی است، آنچنانکه خود او را می دیدند، اما بر زمین جسد مردی نقش بسته است در لباس آراسته و کاردی در قلب، باپلیدترین و کریه ترین چهرهٔ قابل تصور؛ که تنها از انگشترانی که به دستش بود می شد هویت او را فهمید...
اسکار فینگل اُ. فلاهرتی ویلز وایلد در سال ۱۸۵۴ در ایرلند به دنیا آمد. او برای جملات هوشمندانه و طنزآمیزش مشهور است؛ ولی مردم سده هشتاد او را زیاد بامزه نمی دانستند. وقتی وایلد تصویر دوریان گری را نوشت، بیشتر مردم آن را کتابی شیطانی که ایده های شیطانی ای را به ذهن می دهد خواندند؛ ولی وایلد این موضوع را تکذیب کرد و جایی نوشت: کتاب ها نمی توانند اخلاقی یا غیراخلاقی باشند: آن ها یا خوب نوشته شده اند، یا بد. وقتی وایلد در ۱۹۰۰ درگذشت، کمتر کسی او را می شناخت؛ هیچ کس نمی دانست که سال ها بعد قرار است مردم به ارزش واقعی کارهای او پی ببرند. گویی رابطه وایلد و کتابش، تصویر دوریان گری، مثل رابطه دوریان گری و تصویرش بود: تا وقتی یکی وجود داشته باشد، دیگر امکان وجود داشتن نخواهد داشت...

تصویر دوریان گرِی (Picture of Dorian Gray)
رُمانی (۱۸۹۱) نوشتۀ اسکار وایلد. نقاشی، از چهرۀ دوریان گرِی تصویری می کشد که از لحاظ زیبایی چیزی کم ندارد. نقاشیِ تصویرشده، این ویژگی عجیب و غریب را دارد که گذر سن و زوال اخلاقی صاحبِ تصویر را نشان می دهد، درحالی که چهرۀ خود گری برای همیشه جوان و فرشته خو باقی می ماند. اگرچه این داستان پیرنگی ملودرام و سبکِ توصیفیِ دلنشینی دارد، ولی شوخ طبعی های تناقض آمیز وایلد در گفت وگوهای آن مشهود است.