کلمه جو
صفحه اصلی

پلیون

فرهنگ فارسی

کوهی در تسالی مجاور اسا

لغت نامه دهخدا

پلیون. [ پ ِ یُن ْ ]( اِخ ) کوهی در تسالی مجاور اُسّا. برطبق اساطیر یونانی هنگامی که غولان بر ژوپیتر عصیان کردند و خواستند به آسمان عروج کنند پلیون را بر روی اُسّا فروریختند. ( از اساطیر یونانی ).

دانشنامه عمومی

پلیون (به یونانی: Πληιόνη یا Πλειόνη) در اساطیر یونانی یکی از نیمف های اوکئانید است که در کوه کایلین واقع در آرکادیا (جنوب یونان) زندگی می کرد. او همسر تیتان اطلس بود، که از او صاحب هفت دختر زیبای پلیادس شد که خواهران ناتنی هیاس و هیادس (از آئترا) بودند. پلیون و آئترا هر دو دختران اوکئانوس و تتیس به حساب می آمدند، تیتان هایی که قبل از پوزئیدون، بر اقیانوس ها و دریاها حکومت می کردند.
او ممکن است جزوه یکی از اپیملیادها، نیمف های گله داری و محافظان درخت سیب به شمار رود و وظیفهٔ اداره و تولید مثل حیوانات را بر عهده داشت، که نام او نیز به معنی «افزایش دهنده تعداد» است و از طرفی نوه اش هرمس، ایزد چوپانی و دامپروری بود.

دانشنامه آزاد فارسی

پِلْیون (Pelion)
پِلْیون
کوهی در تسالی، در یونان، نزدیک کوه اوسا، با ۱,۵۴۸ متر ارتفاع. در اساطیر یونان پلیون مسکن قنطورسها (موجودات نیمه انسان و نیمه اسب) بود.


کلمات دیگر: