کلمه جو
صفحه اصلی

موج بتا

فارسی به انگلیسی

beta wave

دانشنامه عمومی

موج بتا، یا ریتم بتا یک نوسان مغزی (موج مغزی) در مغز است با دامنه فرکانسی بین ۱۲٫۵ تا ۳۰ هرتز (۱۲٫۵ تا ۳۰ چرخه در هر ثانیه). اموج بتا می توانند به سه قسمت تقسیم شوند: امواج بتا ضعیف (۱۲٫۵ تا ۱۶ هرتز،"بتا در دسته توان نوع اول")، امواج بتا(۱۶٫۵ تا ۲۰ هرتز ،"بتا در دسته توان نوع دو") و امواج بتا قوی (۲۰٫۵ تا ۲۸ هرتز،"بتا در دسته توان نوع سه"). امواج بتا حالتی در مغز هستند که در هوشیاری معمول اتفاق می افتند.
امواج بتا توسط یک روان شناس آلمانی به نام هانز برگر کشف و نام گذاری شد، کسی که الکتروانسفا لوگرافی (EEG) را در سال ۱۹۲۴ میلادی به عنوان روشی برای ثبت فعالیت الکتریکی مغز از روی پوست سر انسان ابداع کرد. برگر موج با دامنه بالاتر و فرکانس پایین تر را که در قسمت پشتی سر و در زمانی که چشمان فرد مورد آزمایش بسته بود آلفا نامید. وی دامنه پایین تر و فرکانس بالاتر را زمانی که فرد چشمانش را باز می کرد، موج بتا نام گذاری کرد.
بتا با دامنه پایین و فرکانس متغیر اغلب با فعالیت شدید مغزی و تمرکز زیاد ذهنی مرتبط است.
در قشر حرکتی مغز امواج بتا که در حرکات ایزوتونیک اتفاق می افتند و مانع تغییرات حرکات در طول و هم چنین قبل آن می شوند، با انقباضات ماهیچه ای مرتبط است. تولید فعالیت بتا با قوی تر شدن فیدبک حسی در کنترل استاتیکی قشر حرکتی و کاهش آن هنگام تغییر حرکات، در ارتباط است. فعالیت بتا وقتی که حرکات رو به ساکن شدن دارند و در صورت وجود تغییرات در جابه جایی، این تغییرات رو به کاهش باشد، افزایش می یابد. القا مصنوعی از امواج بتا تقویت شده در طول قشر حرکتی مغز از طریق یک شکل خاصی از تحریک الکتریکی که تحریک متقابل ترانس کرانانی نامیده می شود و ارتباط آن با انقباض هم توان، باعث تولید حرکات موتوری ضعیف تری می شود.


کلمات دیگر: