پاورقی

پاورقی (فرانسوی: feuillet, انگلیسی: Feuilleton) در اصل به گونه ای از ضمایم مطبوعاتی گفته می شد که به بخشِ سیاسیِ روزنامه های فرانسوی پیوست شده و بیشتر شاملِ اخبار غیر سیاسی، شایعات، ادبیات، نقدِ هنری، مطالبی از آخرین مدِ روز، حرف های نیش و کنایه ای و نیز مطالبِ جزئیِ ادبی بود.اصطلاح پاورقی در سال ۱۸۰۰ میلادی توسط ژولین لوئی ژوفروا (Julien Louis Geoffroy) و لوئی فرانسوا بِرتَن (Louis-François Bertin)، سردبیران نشریهٔ فرانسوی روزنامه دبا ابداع شد.اصطلاح «پاورقی» در روزنامه های انگلیسی زبان بیشتر خطاب به داستان دنباله داری به کار می رود که در قسمتی ثابت از روزنامه منتشر می شود. البته آنچه فرانسوی ها «پاورقی» می نامند نیز در روزنامه های انگلیسی زبان وجود دارد، اما به نام دیگری خوانده می شود.در فرانسوی امروز، اصطلاح «پاورقی» بیشتر در معنای سریال آبکی به کار می رود.

پاورقی (فرانسوی: feuillet، انگلیسی: Feuilleton) در اصل به گونه ای از ضمایم مطبوعاتی گفته می شود.
• «عده ای فکر می کنند پاورقی نویسی مرده است، اما من معتقدم که پاورقی نویسی نمرده بلکه فقط تغییر شکل داده است. امروز پاورقی نویسی مخاطبان میلیونی دارد، آن هم با سریال هایی که از تلویزیون پخش می شود. به نظر می رسد در دنیای امروز، تلویزیون های ایرانی و جهانی پاورقی نویسی را از مجلات گرفته و اسمش را سریال گذاشته اند، در واقع سریال همان پاورقی نویسی مطبوعات است. در گذشته سریال ها، هفتگی در مجلات منتشر می شد، اما الان هر شب آنها می توانند به تلویزیون بیایند.»• «بسیاری از نویسندگان مشهور جهان نظیر داستایوفسکی، تولستوی، چارلز دیکنز، بالزاک، رومن رولان، سامرست موام، جک لندن، هوگو و… ابتدا آثارشان به صورت پاورقی در روزنامه ها و مجلات منتشر می شد و بعد به صورت کتاب در اختیار علاقه مندان قرار می گرفت؛ بنابراین پاورقی نویسی را نویسندگان بزرگ جهان پایه ریزی کردند و به راستی یک پاورقی نویس باید از آنچنان قدرت قلم برخوردار باشد که خواننده را از یک هفته به هفته دیگر بکشاند.»• «اصولا پاورقی بر اساس زندگی خانوادگی آدم ها و به خصوص با دستمایه عشق است.»