<div class="boxBd">فنک عارض. [ ف َ ن َ رِ ] ( ص مرکب ) آنکه صورتش لطیف و درخشان بود چون پوست فنک. زیباروی. لطیف روی : <br>ساقیان ترک فنک عارض قندزمژگان <br>کز رخ و زلف حبش با خزر آمیخته اند.<div class="au">خاقانی.</div>رجوع به فنک شود.</div>

فنک عارض. [ ف َ ن َ رِ ] ( ص مرکب ) آنکه صورتش لطیف و درخشان بود چون پوست فنک. زیباروی. لطیف روی : ساقیان ترک فنک عارض قندزمژگان کز رخ و زلف حبش با خزر آمیخته اند. خاقانی. رجوع به فنک شود.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">آن که صورتش لطیف و درخشان بود چون پوست فنک زیبا روی .</div>

آن که صورتش لطیف و درخشان بود چون پوست فنک زیبا روی .

فنک عارض

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا