سوراخ بینی گشاده را پر باد گردانیدن .
فنخره
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
فنخرة. [ ف َ خ َ رَ ] (ع مص ) سوراخ بینی گشاده راپرباد گردانیدن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
( فنخرة ) فنخرة. [ ف ُ خ ُ رَ ] ( ع ص ) زن بزرگ جثه. ( از اقرب الموارد ). مؤنث فنخر. ( منتهی الارب ).
فنخرة. [ ف َ خ َ رَ ] ( ع مص ) سوراخ بینی گشاده راپرباد گردانیدن. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
فنخرة. [ ف َ خ َ رَ ] ( ع مص ) سوراخ بینی گشاده راپرباد گردانیدن. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
فنخرة. [ ف ُ خ ُ رَ ] (ع ص ) زن بزرگ جثه . (از اقرب الموارد). مؤنث فنخر. (منتهی الارب ).
کلمات دیگر: