آدرس. آدرس یا نشانی مجموعه ای از اطلاعات است، که عمدتاً در قالبی ثابت برای بیان و نشان دادن مکان یک ساختمان، آپارتمان یا ساختاری دیگر مانند یک قطعه زمین استفاده می شود. در آدرس ها عموماً از مرزهای سیاسی و نام خیابان ها در کنار دیگر شناسنده ها همچون پلاک های خانه ها، شماره های ساختمان ها یا نام های سازمانی به عنوان ارجاع استفاده می شود. برخی از آدرس ها حاوی کدهای ویژه مانند کد پستی هستند تا شناسایی آسان تر انجام شود و نیز مسیریابی پست نیز راحت تر صورت گیرد.
ارائه موقعیت فیزیکی قرارگیری یک ساختمان، به ویژه در شهری که در آن ساختمان ها و خیابانهای زیادی وجود دارد.
شناساندن ساختمان ها به عنوان نقاط پایانی برای یک سیستم پستی.
نشان دادن وضعیت اجتماعی.
به عنوان پارامترهای یک مجموعه آماری، به خصوص در بخش سرشماری و صنعت بیمه.
آدرس های پذیرفته شده ترین شکل از اشکال نشان دهی یک موقعیت هستند.
یک آدرس چندین کارکرد دارد:
آدرس ها ممکن است دارای اشکالاتی نیز باشند:
تا حدود قرن هیجده و نوزدهم بیشتر خانه ها و ساختمان ها شماره گذاری نشده بودند. نام و شماره گذاری خیابان ها در عصر روشن گری، به عنوان بخشی از تلاش ها برای سرشماری و سربازگیری نظامی آغاز شد، مانند قلمرو ماری ترز در اواسط قرن ۱۸ و در مناطقی مانند محدودهٔ تحت حاکمیت ماریا ترزا آغاز شد. شماره گذاری به همه اجازه داد تا به طور از سیستم پست بهره بگیرند، چرا که این سیستم در قرن ۱۸ و ۱۹ به کاربرد گسترده ای دست یافت. آدرس دهی جامع تمام سازه ها هنوز هم حتی در کشورهای توسعه یافته به طور کامل اتفاق نیفتاده است. به عنوان مثال، ملت ناواهو در ایالات متحده تا سال ۲۰۱۵ همچنان در حال اختصاص دادن آدرس های روستایی بوده است و از سوی دیگر کمبود یا نبود آدرس ها می تواند سبب محرومیت از حق رای دهی در ایالات متحده شود. در بسیاری از شهرهای آسیا، بیشتر خیابان های کوچک هرگز نام گذاری نشده اند، و این مسئله در بسیاری از مناطق ژاپن همچنان وجود دارد. یک سوم خانه ها در ایرلند تا زمان معرفی ایرکد در سال ۲۰۱۴، فاقد شماره های منحصر به فرد و اختصاصی بودند.