در اصطلاح دستور زبان، اسم یا گروه اسمی که به تنهایی مطلب کاملی را بیان می کند و در زنجیرۀ گفتار، یک جمله به حساب می آید اما مانند جمله نهاد و گزاره ندارد. مثلِ «سلام، ای خدا، بَهْ بَهْ». شبه جمله ممکن است جمله ای ندایی باشد، مثلِ «ای خدا» و ممکن است کلمه ای نامستقل باشد و شبه جملۀ صوتی خوانده شود، مثلِ «آخ، اَه».
wikijoo: شبه_جمله