حسین محجوب

حسین محجوب (متولد ۱۰ مرداد ۱۳۲۷ در رشت) کارگردان، نویسنده و هنرپیشه است.نخستین کار سینمایی او بازی در فیلم رگبار به کارگردانی بهرام بیضایی بود. اولین حضور او در تئاتر هم بازی در سلطان مار بیضایی به سال ۱۳۴۸ بود. وی به خاطر فیلم رنگ خدا جایزه بازیگری جشنواره والنسین فرانسه و جشن خانه سینما و جشنواره فیلم فجر را به دست آورد. ضمن اینکه برای فیلم من ترانه ۱۵ سال دارم دوباره از جشن خانه سینما جایزه گرفت. او برای فیلم پرده آخر کاندیدای جایزه از جشنواره فجر و برای طبل بزرگ زیر پای چپ (نقش اول) کاندیدای جایزه از جشن خانه سینما شد.
دلیران تنگستان (۱۳۵۲–۱۳۵۰) - (همایون شهنواز) در نقش سیدمحمد دکتر
سمک عیار (۱۳۵۳) - (محمدرضا اصلانی – واروژ کریم مسیحی – باربد طاهری) در نقش آتشک
تلاش (۱۳۵۷–۱۳۵۶) - (شعاع الدین مصطفی زاده) به عنوان دستیار کارگردان
سربداران (۱۳۶۱) - (محمد علی نجفی) در نقش شیخ راجی و پیرمرد نابینا
سلطان و شبان(۱۳۶۲) - (داریوش فرهنگ) در نقش یک روستایی
کوچک جنگلی (۱۳۶۵) - (بهروز افخمی) در نقش صمصام السلطنه
صنوبر (۱۳۸۰) - (مجتبی راعی) در نقش میرزا
قلب (۱۳۸۴) - (مسعود تکاور) در نقش سرهنگ خوش رزم
صاحبدلان (۱۳۸۵) - (محمد حسین لطیفی) در نقش حاج خلیل
بچه های بهشت (۱۳۸۷) - (خسرو معصومی) در نقش جمال تاج الدینی
عمارت فرنگی (۱۳۸۷) - (محمدرضا ورزی) در نقش مدرس
در مسیر زاینده رود (۱۳۸۹) - (حسن فتحی) در نقش ملک منصور مصیب
زمانه (۱۳۹۱) - (حسن فتحی) در نقش حسام فروزانفر
ستاره حیات (۱۳۹۲) - (جواد ارشاد) در نقش سلیمان میلانی
سرزمین مادری (۱۳۸۷ الی ۱۳۹۶) (کمال تبریزی) در نقش اوس حسین کاشیکار
محکومین (۱۳۹۶) (سید جمال سید حاتمی) در نقش قاضی
الف ویژه (۱۳۹۸) (کمال تبریزی) در نقش سعدی (در حال ساخت)
وی دهم مردادماه ۱۳۲۷ در رشت متولد شده و پس از تحصیل در رشته ادبی و اخذ دیپلم وارد عرصه تئاتر شد و نخستین نقش سینمایی اش را در فیلم شاخص رگبار ساخته بهرام بیضایی برعهده گرفت. از خصوصیات او چه پیش از انقلاب و چه پس از آن گزیده کاریش بود.سریال سربداران ساخته محمدعلی نجفی با بازی او مورد استقبال عموم قرار گرفت. در همین ایام نخستین فیلم بلند سینمایی اش را با عنوان چوپانان کویر با موضوعی روستایی جلوی دوربین برد که هیچگاه به نمایش عمومی درنیامد. نخستین نقش درخشان سینمایی محجوب در فیلم مادیان ساخته علی ژکان رقم خورد که بسیاری از سینمادوستان هنوز وی را با آن به یاد می آورند. ملودرامی روستایی که فضایی خشن و فقر زده مبتنی بر روابط کاملاً سنتی داشت و مخاطبان خود را تحت تاتیر قرار می داد. او در نقش رحمت، درخشید و کاملاً با نقش یکی شد که در سال های بعد آن را به شکلی دیگر در رنگ خدا ساخته مجید مجیدی تکرار کرد. با همه اینها مادیان و نقش دشوار محجوب به چشم داوران جشنواره فیلم فجر نیامده و آنچنان که شایسته بود دیده نشد.
ایفای موفق این نقش سیل نقش های اینچنینی را به سمت وی سرازیر کرد که بعضی کلیشه ای و بعضی متفاوت بود. برای مثال می توان به نقش هایش در فیلم های کنار برکه ها، دوران سربی ساخته خسرو معصومی، برهوت به کارگردانی محمدعلی طالبی و ریحانه ساخته علیرضا رئیسیان اشاره کرد. جالب اینکه نقش بسیار کوتاه اما تأثیرگذارش در فیلم شاید وقتی دیگر بهرام بیضایی بیش از دیگر نقش های فوق، دیده شده و مورد تحسین قرار گرفت. پرده آخر ساخته واروژ کریم مسیحی از آن دسته فیلم هایی است که به فیلم بازیگر شهرت داشته و اغلب بازیگران آن نیز بهترین نقش آفرینی های عمرشان را در آن به انجام رسانده اند. محجوب نیز در نقش یکی از افراد گروه تئاتر روحوضی که جهت اجرای نقشه شوم کامران میرزا به عمارت قدیمی آمده اند، حضوری مؤثر داشته و کمی نقش تأثیر چندانی بر کیفیت بازی اش نداشته و سرانجام نخستین نامزدی وی برای سیمرغ بهترین بازیگر نقش مکمل را به ارمغان آورد.
وی در دهه هفتاد نیز روند گزیده کاری اش را حفظ کرده و کیفیت کارش را فدای کمیت آن نکرد. رنگ خدا دربارهٔ کودک نابینایی است که رابطه سرد با پدرش داشته و فراز و نشیب های زیادی را با او تا ساحل آرامش طی می کند. نقش پدر کاملاً متناسب محجوب بوده و آناتومی چهره او نیز این شباهت ها را بیشتر کرده است. البته نقش یاد شده شباهت های بسیار به شخصیت رحمت فیلم مادیان دارد اما شباهت ها تعمدی نبوده و از جایی به بعد کاملاً از هم تفکیک می شوند. کیفیت نقش آفرینی محجوب به حدی بود که سرانجام سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول را نصیبش ساخت. در دهه هشتاد دو دهه پس از بازی در سریال کوچک جنگلی محجوب به موازات سینما در تلویزیون نیز مشغول فعالیت شد. بازی در سکوت از نقاط قوت کار اوست.