تاج کیانی

تاج کیانی، تاج پادشاهی در دورهٔ قاجار است که به دستور فتحعلی شاه ساخته شد و مورد استفاده پادشاهان پس از وی قرار گرفت. با فروپاشی ساسانیان، شاهان ایران دیگر هیچگاه از تاج به این شکل استفاده ننموده بودند و در تمام آن دوران تاج به صورت جقه بوده است. عناصر به کار رفته در این تاج الماس، زمرد، یاقوت و مروارید می باشد. تاج کیانی هم اکنون در موزه جواهرات ملی ایران نگهداری می شود.
تاج پادشاهان ساسانی
تاج پهلوی
این تاج سلطنتی که در سال ۱۲۱۲ هجری قمری به دستور فتحعلی شاه قاجار ساخته شد، از چهار بخش تشکیل شده است (از پایین):بخش سربند، بخش مرواریدی، کنگره ها، و در بالاترین بخش کلاه مخملی قرمز رنگ آن. قسمت دوم آن توسط ۱۸۰۰ دانه مروارید زمینه ای سفید را برای زمردهای سبز رنگ و یاقوتهای لعل سرخ رنگ ایجاد کرده است . بدون در نظر گرفتن جقه ها، بلندای کلاه ۳۲ سانتی متر و پهنای آن ۵.۱۹ سانتی متر است.
رضاشاه پس از رسیدن به سلطنت، حاضر نشد که از تاج کیانی (که مخصوص شاهان قاجار بود) برای تاجگذاری استفاده کند. از این رو دستور ساخت تاج پهلوی را داد.