مترونوم

مترونوم (به فرانسوی: Métronome) اوّلین بار در سال ۱۸۱۴ میلادی به دستِ مخترعِ آلمانی یوهان مِلتسِل ساخته و معرّفی شد.
ویکی پدیای انگلیسی
مترونوم یک ابزار تمرینیِ موسیقیست که ضربات یک نواخت و پی درپی ایجاد می کند تا نوازندگان را در نگه داشتن ریتم یک قطعهٔ موسیقی یاری دهد. این ضربه ها با یکای ضرب در دقیقه (BPM) سنجیده می شوند. اغلب مترونوم ها قادرند ضرباتی در گسترهٔ ۳۵ تا ۲۵۰ ض.د. دق (ضرب در دقیقه) تولید کنند. رایج ترین مورد استفادهٔ مترونوم، کمک به حفظ سرعت (تمپو) و ضرباهنگ ضمن یادگیری و تمرین قطعات دشوار موسیقی است.
مترونوم نه تنها ریتم صحیح و بدون خطا و نوسانی را به نوازنده ارائه می کند بلکه دایرهٔ زمانی و محدودهٔ ضربی هریک از ریتم های مختلف از کندترین تا سریع ترین مانند لارگو (Largo)، آداجیو (Adagio)، آلِگرو (Allegro)، پرِستو (Presto) و غیره را در اختیار نوازنده می گذارد.
انواع آن عبارتند از: مترونوم دیجیتالی و مترونوم مکانیکی.

مِتْرونوم (metronome)
مِتْرونوم
اسبابی ساعت مانند، که یوهان مِلتْسِلدر ۱۸۱۴ اختراع کرد. این وسیله شامل یک وزنه است که با سرعت منظم یک پاندول به این سو و آن سو متمایل می شود و به حفظ سرعت یکنواخت، به خصوص در موسیقی، کمک می کند. اکنون این وسیله در بیشتر موارد جای خود را به تمهیدهای بی صدای نمایش دیجیتالی داده است.