ستبرق

استبرق . یا نوعی از گیاه که بان اشتر خوار و شتر خوار نیز گویند .

ستبرق. [ س ِ ت َ رَ ] ( معرب ، اِ ) استبرق :
بوستان گشت چون ستبرق سبز
آسمان گشت چون کبود قصب.صحرا گویی که خورنق شده ست
بستان همرنگ ستبرق شده ست.بپوشند در زیر چادر همه
ستبرق ز بالای سر تا به ران.اندر حریر سبز و ستبرقها
سیب و بهی چو موسی و هارون است.جز بیخردی کجا گزیند
فرسوده گلیم بر ستبرق.ناید ز حاسدان تو هرگز خصال نیک
نشگفت کز گلیم نیایدستبرقی.گل بافت ستبرق حریری
شد باد بگوشواره گیری.پر فرش ستبرق است و سندس
بستان تو از گل مورَّد.رجوع به استبرق شود. || نوعی از گیاه که به آن اشترخوار و شترخوار نیز گویند : گفتند ( ضریع ) نوعی از نبت است لاحق بزمین عرب آن را ستبرق خوانند تا تر باشد چون خشک باشد آن را ضریع خوانند و ما آن را اشترخواره گوئیم و آن خبیث تر طعامی باشد. ( تفسیر ابوالفتوح ).

= استبرق