اژند

اسم: آژند (پسر) (فارسی) (تلفظ: āžand) (فارسی: آژند) (انگلیسی: azhand)
معنی: کلافه نخ، گل و لای ته حوض و جوی، ( در قدیم ) ( در ساختمان ) ملاط، پیوند دهنده، چسباننده، در اصطلاح بنایی ملاطی که بین ردیفهای آجر می گذارند

( آژند ) ( اسم ) ۱ - گل یا شفت. دیگر که میان دو خشت یا دو سنگ در بنای ساختمان کشند تا آنها را بیکدیگر پیوند دهد ملاط . ۲ - گل و لای که در ته آبی نشیند . ۳ - گلابه.
ملاط گلابه

---

گلی که روی سنگ یا آجرکشندجهت گذاشتن سنگ یا آجردگر، اژند هم گفته شده، بعربی ملاط میگویند
گلی باشد که بر روی خشت پهن کنند

( آژند ) (ژَ ) ( اِ. ) ۱ - رسوب گل و لای . ۲ - ملاط .

( آژند ) آژند. [ ژَ ] ( اِ ) گل یا شفته دیگر که میان دو خشت گسترند پیوستن بیکدیگر را. ملاط. اَژند. || گل و لای که در ته آبی نشیند. || گِلابه.

---

اژند. [ اَ ژَ ] ( اِ ) گلی باشد که بر روی خشت پهن کنند و خشتی دیگر بر بالای آن نهند. و گل و لای ته حوض را نیز گفته اند. ( برهان قاطع ). سنگهای خرده ای را که بجهت استحکام بین سنگ و گل گذارند. ( شعوری ). آژند. گلابه. ملاط. ( السامی فی الاسامی ). و رجوع به آژند شود.

( آژند ) گلی که در ساختمان روی سنگ یا آجر می کشند و بعد سنگ یا آجر دیگر را روی آن می گذارند، ملاط.

آژند
{cement} [زمین شناسی] مواد کانی که در فضای میان دانه های رسوب سست ته نشین می شود و با به هم چسباندن دانه ها جسمی متراکم به وجود می آورد