زنهارخوار

عهدشکن، پیمان گسل
( صفت ) ۱ - عهد شکن پیمان شکن . ۲ - خائن در امانت خیانتگر مقابل زنهار دار .

زنهارخوار. [ زِ خوا / خا ] ( نف مرکب ) عهدگسل و پیمان شکن را گویند. ( برهان ) ( ناظم الاطباء ) ( غیاث ). کنایه از عهدشکن... ( انجمن آرا ) ( آنندراج ). پیمان شکن. ( فرهنگ رشیدی ) ( شرفنامه منیری ). زینهارخوار.( فرهنگ فارسی معین ). غدار. ناقض عهد. بی وفا. پیمان شکن. عهدشکن. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ) :
از دل بهر نگار شکاری همی کند
تا خوش بود بر آن دل زنهارخوار او.ور بی بهانه رفتن خواهی همی
بی مهر گشت خواهی و زنهارخوار.مباش از جمله زنهارخواران
که یزدان هست با زنهارداران.نبیند ز من لاجرم جز که خواری
نه دنیا نه فرزند زنهارخوارش.چو دادم کسی را به خود زینهار
نگشتم بر آن گفته زنهارخوار.به خیل هر که می آیم به زنهار
نمی بینم بجز زنهارخواران.باوی گفت ای مرد زنهارخوار، از بس که خون ناحق ریختی.( رشیدی ).

عهدشکن، پیمان گسل.