خیابان ولی عصر (نام پیشین: خیابان پهلوی)، بلندترین خیابانِ مُشجر تهران و همچنین بلندترین خیابان خاورمیانه با درازای ۱۷٫۹ کیلومتر است که از میدان راه آهن در میانهٔ جنوبی تهران آغاز شده و به میدان تجریش در منطقهٔ شمیران در شمال تهران می رسد. این خیابان به دستور رضاشاه پهلوی ساخته شد. نام اولیه آن «جاده مخصوص پهلوی» بود و تا پیش از انقلاب ۱۳۵۷، «خیابان پهلوی» نامیده می شد. در ماه های اول انقلاب ۱۳۵۷ ایران مدتی «خیابان محمد مصدق» خوانده می شد، اما سرانجام این خیابان به صورت رسمی به «خیابان ولی عصر» تغییر نام یافت.
صدا و سیما
پارک ملت
بیمارستان خاتم الانبیا
بیمارستان ولیعصر
دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
برج اسکان
بیمارستان دی
بیمارستان مهرگان
پارک ساعی
سینما آفریقا
سینما استقلال
سینما قدس
دانشگاه صنعتی امیرکبیر
دانشگاه هنر
پارک دانشجو
تئاتر شهر
کاخ مرمر
مهدیه تهران
دانشکده پرستاری و مامایی شهید بهشتی تهران
در سال ۱۳۱۸ سرتاسر خیابان از دو سوی آن با ۶۰هزار درخت چنار پوشیده شده بود، اما اکنون تنها بیش از ۸هزار چنار در سرتاسر خیابان باقی مانده است.
بسیاری از مراکز خرید بزرگ، پارک های عمومی، رستوران ها، موزه ها، مراکز فرهنگی و دفاتر ملی و بین المللی در این خیابان قرار دارند. این خیابان هم چنین از کانون های سنتی خرید تهران است و بوستان های بزرگ ملت و ساعی در کنارهٔ این خیابان جای دارند. بخش بزرگی از خط سه متروی تهران از زیر خیابان ولی عصر می گذرد. خیابان ولی عصر در ۷ دی ۱۳۹۰ ثبت ملی شد.
احداث جاده مخصوص پهلوی یا همان خیابان پهلوی سابق (ولی عصر فعلی) از سال ۱۳۰۰ شمسی آغاز شد. در آن زمان رضاشاه که وزیر جنگ بود تصمیم به احداث این جاده گرفت. همچنین درخت کاری اطراف این خیابان و کشیدن نهر برای آبیاری درختان آن نیز از سال ۱۳۰۰ آغاز شد. در سال ۱۳۰۷ خیابان پهلویِ بالا به دست «بلدیه تهران» سنگفرش شد و سپس با راهیابی آسفالت به پهنهٔ خیابان سازی شهرها، در سال ۱۳۰۹ مجلس شورای ملی قانونی را برای ساخت و گسترش خیابان های تهران تصویب کرد و پس از آن گام های ساخت «جادهٔ مخصوص پهلوی» آغاز و برای نخستین بار این خیابان قیرریزی شد. در سال ۱۳۱۰ خورشیدی پیش از آمدن ملک فیصل، پادشاه عربستان به تهران، خیابان الماسیه (باب همایون) و میدان توپخانه و آغاز خیابان لاله زار برای نخستین بار آسفالت شد و یک سال پس از آن در سال ۱۳۱۱ خورشیدی، خیابان پهلوی نیز آسفالت شد.
صدا و سیما
پارک ملت
بیمارستان خاتم الانبیا
بیمارستان ولیعصر
دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
برج اسکان
بیمارستان دی
بیمارستان مهرگان
پارک ساعی
سینما آفریقا
سینما استقلال
سینما قدس
دانشگاه صنعتی امیرکبیر
دانشگاه هنر
پارک دانشجو
تئاتر شهر
کاخ مرمر
مهدیه تهران
دانشکده پرستاری و مامایی شهید بهشتی تهران
در سال ۱۳۱۸ سرتاسر خیابان از دو سوی آن با ۶۰هزار درخت چنار پوشیده شده بود، اما اکنون تنها بیش از ۸هزار چنار در سرتاسر خیابان باقی مانده است.
بسیاری از مراکز خرید بزرگ، پارک های عمومی، رستوران ها، موزه ها، مراکز فرهنگی و دفاتر ملی و بین المللی در این خیابان قرار دارند. این خیابان هم چنین از کانون های سنتی خرید تهران است و بوستان های بزرگ ملت و ساعی در کنارهٔ این خیابان جای دارند. بخش بزرگی از خط سه متروی تهران از زیر خیابان ولی عصر می گذرد. خیابان ولی عصر در ۷ دی ۱۳۹۰ ثبت ملی شد.
احداث جاده مخصوص پهلوی یا همان خیابان پهلوی سابق (ولی عصر فعلی) از سال ۱۳۰۰ شمسی آغاز شد. در آن زمان رضاشاه که وزیر جنگ بود تصمیم به احداث این جاده گرفت. همچنین درخت کاری اطراف این خیابان و کشیدن نهر برای آبیاری درختان آن نیز از سال ۱۳۰۰ آغاز شد. در سال ۱۳۰۷ خیابان پهلویِ بالا به دست «بلدیه تهران» سنگفرش شد و سپس با راهیابی آسفالت به پهنهٔ خیابان سازی شهرها، در سال ۱۳۰۹ مجلس شورای ملی قانونی را برای ساخت و گسترش خیابان های تهران تصویب کرد و پس از آن گام های ساخت «جادهٔ مخصوص پهلوی» آغاز و برای نخستین بار این خیابان قیرریزی شد. در سال ۱۳۱۰ خورشیدی پیش از آمدن ملک فیصل، پادشاه عربستان به تهران، خیابان الماسیه (باب همایون) و میدان توپخانه و آغاز خیابان لاله زار برای نخستین بار آسفالت شد و یک سال پس از آن در سال ۱۳۱۱ خورشیدی، خیابان پهلوی نیز آسفالت شد.
wiki: خیابان ولی عصر