میقان . (ع ص ) میقانة. آن که هرچه بشنود یقین کند؛ گویند رجل میقان و امراءة میقانة. (ناظم الاطباء). خوش باور. آنکه به هرچه شنود یقین نماید. (منتهی الارب ، ماده ٔ ی ق ن ) (یادداشت مؤلف ). و رجوع به میقانة شود.
میقان . (اِخ ) دهی است از دهستان فراهان پایین بخش فرمهین شهرستان اراک ، واقع در 34هزارگزی جنوب خاوری فرمهین . با 849 تن جمعیت . آب آن از قنات شب شور و راه آن ماشین رو است . خط تلفن آشتیان از این ده می گذرد و از کویر میقان نمک استخراج می کنند. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2). در عراق [ اراک ] واقع و از نقاط مهمه ٔ قالی بافی ایران است . (از جغرافیای سیاسی کیهان ). از رستاق فراهان . (از ترجمه ٔ تاریخ قم ص 119).
در عربی، صفت است و از یقین می آید، به معنای ساده لوح و زودباور؛ کسی که به هرچه می شنود، یقین می آورد. || از جهت دیگر، می یعنی شراب و قان به معنای خون است؛ بنابراین میقان یعنی شراب خون یا شراب سرخ. انگور یکی از محصولات کشاورزی میقان است.
