دوک کوچک .
دوکچه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
دوکچه. [ چ َ / چ ِ ] ( اِ مصغر ) دوک کوچک. ( ناظم الاطباء ). به معنی دوک است.( آنندراج ). مصغر دوک ، ماسوره ای که در کلوک گذارند وکرباس بافند. ( از شعوری ج 1 ورق 454 ). || پود. پود پیچ و ماکو. ( ناظم الاطباء ). || در آذربایجان ( خلخال ) بسته مخروطی شکل نخ و رشته راگویند که به دور میله یا میل دوک پیچیده شده است.
فرهنگ عمید
دوک کوچک نخ ریسی.
کلمات دیگر: