لطایف

جمع لطیفه
( اسم ) جمع لطیفه : ۱- چیزهای نیکو و نغز : ابوالمظفر رئیس غزنین - نایب پدرش خواجه علی - به پروان پیش آمد با بسیار خوردنیهای غریب و لطایف . ۲- گفتارهای نرم و مطبوع : رسول آنجا رسید و پیغامها بر وجه نیک بگزارد و لطایف بحدی بکار آورد تا آن قوم را بخوابی فرو کرد . ۳- دقایق نکات باریک : ابوالفضل در لطایف ادب بارع تر بود .
جمع لطیفه

( اسم ) جمع لطیفه : ۱- چیزهای نیکو و نغز : ابوالمظفر رئیس غزنین - نایب پدرش خواجه علی - به پروان پیش آمد با بسیار خوردنیهای غریب و لطایف . ۲- گفتارهای نرم و مطبوع : رسول آنجا رسید و پیغامها بر وجه نیک بگزارد و لطایف بحدی بکار آورد تا آن قوم را بخوابی فرو کرد . ۳- دقایق نکات باریک : ابوالفضل در لطایف ادب بارع تر بود .

(لَ یِ ) [ ع . لطائف ] (اِ. ) جِ لطیفه .

لطایف. [ ل َ ی ِ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ لطیفة. لطائف. لطیفه ها. رجوع به لطیفه شود : ابوالمظفر رئیس غزنین نایب پدرش خواجه علی به پروان پیش آمد با بسیار خوردنیهای غریب و لطایف. ( تاریخ بیهقی ص 247 ). رسول آنجا رسید و پیغامها بر وجه نیک بگذارد و لطایف به حدی به کار آورد تا آن قوم رابه خوابی فروکرد. ( تاریخ بیهقی ص 691 ). و آن اطناب ومبالغت مقرون به لطایف و ارادات از داستان شیر و گاو اتفاق افتاده است. ( کلیله و دمنه ). ابوالفضل در لطایف ادب بارع تر بود. ( ترجمه تاریخ یمینی ). سلطان برلطایف صنع باری و عواید کرم او شکر میگفت. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 419 ). آن صحایف لطایف نگار و منشآت غرابت آثار. ( حبیب السیر ص 123 ). و رجوع به لطائف شود.

لطائف. [ ل َ ءِ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ لطیفة. لطایف :
این لطائف کز لب لعل تو من گفتم که گفت
وین تطاول کز سر زلف تو من دیدم که دید.- لطائف ستة ؛ صاحب آنندراج گوید: مقرر است که سالک به مراتب علیا و معرفت واصل نمیگردد تا این شش لطیفه او راروشن نگردد اول لطیفه نفس است ، محل آن ناف باشد، دوم لطیفه قلب است و محل آن دل است که جانب یسار است ، سوم لطیفه روح است که محل آن در سینه جانب یمین است ، چهارم لطیفه سر است ، محل آن فم معده که مابین یمین و یسار سینه است ، پنجم لطیفه خفیه است که محل آن در پیشانی باشد، ششم لطیفه اخفی است که محل آن درقحف است و اینها را اطوار ستة نیز گویند.

= لطیفه