لرزه شناسی

لرزه شناسی (به انگلیسی: Seismology) از زیرشاخه های رشته ژئوفیزیک بشمار می رود و با وجود شباهت لغوی، تفاوت هایی با زلزله شناسی دارد. در واقع علم لرزه شناسی بیشتر برای امواج منتشر شده از چشمه های مصنوعی در زمین و در اعماق کم بکار می رود. لرزه شناسی شامل دو شاخهٔ لرزه شناسی انعکاسی و لرزه شناسی انکساری (مهندسی) است، که در اکتشافات نفت، لرزه شناسی انعکاسی و در بررسی ساختار زمین جهت ساخت سازه های بزرگ از لرزه شاسی انکساری استفاده می شود. در مقابل زلزله شناسی از چشمه های طبیعی در اعماق زمین ناشی می شود.
آندریجا موهوروویچیچ
مهندسی زلزله
پردازش علائم
تبدیلات موجک ها
تبدیلات فوریه

لرزه شناسی (seismology)
مطالعۀ زمین لرزه، امواج لرزه ای تولیدشده بر اثر زمین لرزه، فرآیندهای مسبب ایجاد زمین لرزه و آثار زمین لرزه. لرزه شناسان با بررسی الگوی جهانی امواجی که زمین لرزه تولید می کند می توانند ماهیت موادی را تعیین کنند که این امواج از داخل آن ها گذشته اند. به این ترتیب، آن ها به ساختار داخلی زمین پی می برند. در مقیاسی کوچک تر، از بررسی امواج زمین لرزۀ مصنوعی، که بر اثر انفجار یا لرزاننده های مکانیکی پدید می آید، برای تحقیق دربارۀ عوارض زیرسطحی، مثلاً برای اکتشاف نفت یا مواد معدنی، استفاده می کنند. امواج زمین لرزۀ ناشی از انفجارهای هسته ای زیرزمینی را می توان از امواج طبیعی تشخیص داد، زیرا طول موج آن ها کوتاه تر و بسامد آن ها بالاتر است.