کاموا

صوفی

نخهای سست پشمین یا پنبه که زنان با قلاب بدان جامه بافند

[ انگ . ] (اِ. ) = کانوا: نوعی نخ که از کرک یا ابریشم می ریسند و با آن لباس زمستانی می بافند، کاموا.

کاموا. [ کام ْ ] ( اِ ) نخهای سست پشمین یا پنبه ای که زنان با قلاب بدان جامه بافند. ( یادداشت مؤلف ). ظاهراً از کلمه کانوس انگلیسی که آنهم از کلمه کانابیس لاتینی مأخوذ است گرفته شده و بسبب قرب مخرج تلفظ نون و میم در زبان فارسی کاموا و کانوا هر دو بکار میرود. ( از فرهنگ نظام ) ( وبستر ).

نخی که از پشم یا کرک می ریسند و به وسیلۀ میل با آن معمولاً لباس های زمستانی می بافند.