لرزش

لرزش یا رَعشه به حرکاتی غیرارادی و پاتولوژیک در ماهیچه های بدن گفته می شود که حالتی نسبتاً ریتمی و نوسانی (به جلو و عقب) دارند.
لرزش رایج ترین شکل حرکت های غیرارادی است و می تواند در دستان، بازوها، سر، صورت، تارهای صوتی، بالاتنه و پاها رخ دهد.بیشتر رعشه ها در دستان اتفاق می افتند. در بسیاری از افراد، لرزش یک سمپتوم یا نشانه برای اختلالی عصبی در بدن است.
از شناخته شده ترین لرزش ها می توان به لرزش فک و به هم خوردن دندان ها به دلیل سرما ویا ترس اشاره نمود.به رعشه و فلج بخش هایی از صورت لقوه گفته می شود.
لرزش و رعشه یک اختلال کینتیک* است. بیماری های مغز و اعصاب در بخش های کنترل کنندهٔ ماهیچه در مغز یا نخاع یا شرایطی که می تواند سبب لرزش شود از جمله ام اس، سکته مغزی، ضربه مغزی، بیماری مزمن کلیه و تعدادی از بیماری های عصبی است که بخش هایی از ساقه مغز و مخچه را مورد آسیب یا نابودی قرار دهد، بیماری پارکینسون نیز در بیشتر موارد با لرزش همراه است.علل دیگر شامل استفاده از داروها (مانند آمفتامین، کوکائین، کافئین، کورتیکواستروئیدها، اس اس آرآی)، الکل، مسمومیت با جیوه یا ترک مواد مخدر، ترک الکل یا ترک بنزودیازپین است. لرزش همچنین می توانید در نوزادان با فنیل کتونوری (PKU)، تیروئید پرکار یا نارسایی کبد دیده می شود.لرزش می تواند نشانه ای از هیپوگلیسمی بهمراه تپش قلب، عرق کردن و اضطراب ویا می تواند از کمبود خواب، کمبود ویتامین، یا افزایش استرس ایجاد می شود.کمبود منیزیم و تیامین یا ویتامین ب۱ نیز باعث رعشه یا لرزش می شود که با اصلاح این کمبود، لرزش برطرف می شود.برخی از انواع لرزش ارثی هستند و در دیگر اعضای خانواده نیز وجود دارند درحالی که برخی دیگر بدون علت شناخته شده نیازمند آزمایش های گوناگون برای پیدا نمودن دلیل آن هستند.

لرزش (tremor)
لرزیدن و تکان خوردن غیر ارادی بخشی از بدن. این حالت ممکن است ناشی از خستگی، اضطراب، سن بالا، ناتوانی یا برخی بیماری های دستگاه عصبی، مخصوصاً بیماری پارکینسون، باشد.