ابن محمد بن عبدالله قزوینی مکنی به ابوالحسن از قضات بود و در سال ۳۵۶ قمری وارد بغداد شد
علی قزوینی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
علی قزوینی . [ ع َ ی ِ ق َزْ ] (اِخ ) ابن حسن صقلی قزوینی . رجوع به علی صقلی شود.
علی قزوینی . [ ع َ ی ِ ق َزْ ] (اِخ ) ابن عبداﷲبن علی بن عبداﷲبن احمد قزوینی . ملقب به تاج الدین و مکنی به ابوالحسن یا ابوتراب . شاعر قرن ششم هَ . ق . بود و نزد فضل اﷲ راوندی تحصیل کرد. او را دیوانی است در ده هزاربیت که غالب اشعار آن در مدح آل رسول (ص ) است . (از معجم المؤلفین از فوائد الرضویه ٔ عباس قمی ج 1 ص 309) (از الذریعه ج 9 ص 744 از الفهرست منتخب الدین ).
علی قزوینی. [ ع َ ی ِ ق َزْ ] ( اِخ ) ملقب به کامی. از شعرای دربار اکبرشاه در هند بود و در سال 981 هَ. ق. درگذشت او راست : نفائس المآثر، که تذکرةالشعرا است. ( از هدیة العارفین بغدادی ج 1 ص 749 ).
علی قزوینی. [ ع َ ی ِ ق َزْ ] ( اِخ ) ابن ابراهیم بن سلمةبن بحر قطان قزوینی. مکنی به ابوالحسن. رجوع به علی قطان شود.
علی قزوینی. [ ع َ ی ِ ق َزْ ] ( اِخ ) ابن حاتم. مکنی به ابوالحسن. فقیه و محدث است وفات وی بعد از سال 350 هَ. ق. میباشد. طوسی در الفهرست گوید که وی را حدود سی کتاب فقهی است ، از قبیل : 1- کتاب الحج. 2- کتاب الزکاة. 3- کتاب الصلاة. 4- کتاب الصوم. 5- کتاب الوضوء. ( از معجم المؤلفین از الفهرست طوسی ص 98 و ایضاح المکنون بغدادی ج 2 ص 67 و فوائد الرضویه عباس قمی ج 1 ص 267 ).
علی قزوینی. [ ع َ ی ِ ق َزْ ] ( اِخ ) ابن حسن صقلی قزوینی. رجوع به علی صقلی شود.
علی قزوینی. [ ع َ ی ِ ق َزْ ] ( اِخ ) ابن عبداﷲبن علی بن عبداﷲبن احمد قزوینی. ملقب به تاج الدین و مکنی به ابوالحسن یا ابوتراب. شاعر قرن ششم هَ. ق. بود و نزد فضل اﷲ راوندی تحصیل کرد. او را دیوانی است در ده هزاربیت که غالب اشعار آن در مدح آل رسول ( ص ) است. ( از معجم المؤلفین از فوائد الرضویه عباس قمی ج 1 ص 309 ) ( از الذریعه ج 9 ص 744 از الفهرست منتخب الدین ).
علی قزوینی. [ ع َ ی ِ ق َزْ ] ( اِخ ) ابن عبدالملک بن عباس قزوینی نحوی. مکنی به ابوطالب. پدر او اهل علم و از راویان حدیث بود. و خود نیز به نوبه خویش عالم و فاضل بود و جماعتی از مردم نزد او دانش فراگرفتند. و در اواخر سال 398 هَ. ق. درگذشت. اورا فرزندانی کوچک بود که همگی کشته شدند. ( از معجم الادباء چ قاهره ج 14 ص 50 و چ مارگلیوث ج 5 ص 267 ).
علی قزوینی. [ ع َ ی ِ ق َزْ ] ( اِخ ) ابن عمربن علی کاتبی قزوینی. ملقب به نجم الدین و مکنی به ابوالحسن. رجوع به کاتبی قزوینی و علی ( ابن عمربن... ) شود.
علی قزوینی. [ ع َ ی ِ ق َزْ ] ( اِخ ) ابن عمربن محمدبن حسن حربی بغدادی شافعی. مشهور به ابن قزوینی و مکنی به ابوالحسن. رجوع به ابوالحسن ( علی بن عمربن... ) شود.
علی قزوینی. [ ع َ ی ِ ق َزْ ] ( اِخ ) ابن کل محمدبن علی محمد قاربوزآبادی قزوینی. فقیه و اصولی و مفسر و واعظ و لغوی بود. وی در قاربوزآباد از قرای قزوین متولد شد ونزد علمای قزوین دانش آموخت سپس به اصفهان و از آنجا به زنجان رفت و در هشتم محرم سال 1290 هَ. ق. در زنجان درگذشت. او راست : 1- تفسیرالقرآن. 2- جوامع الاصول ، در سه مجلد. 3- معدن الاسرار فی المواعظ، در پنج مجلد. 4- نظام الفرائد فی شرح القواعد للعلامة. ( از معجم المؤلفین از اعیان الشیعه عاملی ج 42 ص 10 ).
علی قزوینی. [ ع َ ی ِ ق َزْ ] ( اِخ ) ابن ابراهیم بن سلمةبن بحر قطان قزوینی. مکنی به ابوالحسن. رجوع به علی قطان شود.
علی قزوینی. [ ع َ ی ِ ق َزْ ] ( اِخ ) ابن حاتم. مکنی به ابوالحسن. فقیه و محدث است وفات وی بعد از سال 350 هَ. ق. میباشد. طوسی در الفهرست گوید که وی را حدود سی کتاب فقهی است ، از قبیل : 1- کتاب الحج. 2- کتاب الزکاة. 3- کتاب الصلاة. 4- کتاب الصوم. 5- کتاب الوضوء. ( از معجم المؤلفین از الفهرست طوسی ص 98 و ایضاح المکنون بغدادی ج 2 ص 67 و فوائد الرضویه عباس قمی ج 1 ص 267 ).
علی قزوینی. [ ع َ ی ِ ق َزْ ] ( اِخ ) ابن حسن صقلی قزوینی. رجوع به علی صقلی شود.
علی قزوینی. [ ع َ ی ِ ق َزْ ] ( اِخ ) ابن عبداﷲبن علی بن عبداﷲبن احمد قزوینی. ملقب به تاج الدین و مکنی به ابوالحسن یا ابوتراب. شاعر قرن ششم هَ. ق. بود و نزد فضل اﷲ راوندی تحصیل کرد. او را دیوانی است در ده هزاربیت که غالب اشعار آن در مدح آل رسول ( ص ) است. ( از معجم المؤلفین از فوائد الرضویه عباس قمی ج 1 ص 309 ) ( از الذریعه ج 9 ص 744 از الفهرست منتخب الدین ).
علی قزوینی. [ ع َ ی ِ ق َزْ ] ( اِخ ) ابن عبدالملک بن عباس قزوینی نحوی. مکنی به ابوطالب. پدر او اهل علم و از راویان حدیث بود. و خود نیز به نوبه خویش عالم و فاضل بود و جماعتی از مردم نزد او دانش فراگرفتند. و در اواخر سال 398 هَ. ق. درگذشت. اورا فرزندانی کوچک بود که همگی کشته شدند. ( از معجم الادباء چ قاهره ج 14 ص 50 و چ مارگلیوث ج 5 ص 267 ).
علی قزوینی. [ ع َ ی ِ ق َزْ ] ( اِخ ) ابن عمربن علی کاتبی قزوینی. ملقب به نجم الدین و مکنی به ابوالحسن. رجوع به کاتبی قزوینی و علی ( ابن عمربن... ) شود.
علی قزوینی. [ ع َ ی ِ ق َزْ ] ( اِخ ) ابن عمربن محمدبن حسن حربی بغدادی شافعی. مشهور به ابن قزوینی و مکنی به ابوالحسن. رجوع به ابوالحسن ( علی بن عمربن... ) شود.
علی قزوینی. [ ع َ ی ِ ق َزْ ] ( اِخ ) ابن کل محمدبن علی محمد قاربوزآبادی قزوینی. فقیه و اصولی و مفسر و واعظ و لغوی بود. وی در قاربوزآباد از قرای قزوین متولد شد ونزد علمای قزوین دانش آموخت سپس به اصفهان و از آنجا به زنجان رفت و در هشتم محرم سال 1290 هَ. ق. در زنجان درگذشت. او راست : 1- تفسیرالقرآن. 2- جوامع الاصول ، در سه مجلد. 3- معدن الاسرار فی المواعظ، در پنج مجلد. 4- نظام الفرائد فی شرح القواعد للعلامة. ( از معجم المؤلفین از اعیان الشیعه عاملی ج 42 ص 10 ).
علی قزوینی . [ ع َ ی ِ ق َزْ ] (اِخ ) ابن ابراهیم بن سلمةبن بحر قطان قزوینی . مکنی به ابوالحسن . رجوع به علی قطان شود.
علی قزوینی . [ ع َ ی ِ ق َزْ ] (اِخ ) ابن حاتم . مکنی به ابوالحسن . فقیه و محدث است وفات وی بعد از سال 350 هَ . ق . میباشد. طوسی در الفهرست گوید که وی را حدود سی کتاب فقهی است ، از قبیل : 1- کتاب الحج . 2- کتاب الزکاة. 3- کتاب الصلاة. 4- کتاب الصوم . 5- کتاب الوضوء. (از معجم المؤلفین از الفهرست طوسی ص 98 و ایضاح المکنون بغدادی ج 2 ص 67 و فوائد الرضویه ٔ عباس قمی ج 1 ص 267).
علی قزوینی . [ ع َ ی ِ ق َزْ ] (اِخ ) ابن عبدالملک بن عباس قزوینی نحوی . مکنی به ابوطالب . پدر او اهل علم و از راویان حدیث بود. و خود نیز به نوبه ٔ خویش عالم و فاضل بود و جماعتی از مردم نزد او دانش فراگرفتند. و در اواخر سال 398 هَ . ق . درگذشت . اورا فرزندانی کوچک بود که همگی کشته شدند. (از معجم الادباء چ قاهره ج 14 ص 50 و چ مارگلیوث ج 5 ص 267).
علی قزوینی . [ ع َ ی ِ ق َزْ ] (اِخ ) ابن عمربن علی کاتبی قزوینی . ملقب به نجم الدین و مکنی به ابوالحسن . رجوع به کاتبی قزوینی و علی (ابن عمربن ...) شود.
علی قزوینی . [ ع َ ی ِ ق َزْ ] (اِخ ) ابن عمربن محمدبن حسن حربی بغدادی شافعی . مشهور به ابن قزوینی و مکنی به ابوالحسن . رجوع به ابوالحسن (علی بن عمربن ...) شود.
علی قزوینی . [ ع َ ی ِ ق َزْ ] (اِخ ) ابن کل محمدبن علی محمد قاربوزآبادی قزوینی . فقیه و اصولی و مفسر و واعظ و لغوی بود. وی در قاربوزآباد از قرای قزوین متولد شد ونزد علمای قزوین دانش آموخت سپس به اصفهان و از آنجا به زنجان رفت و در هشتم محرم سال 1290 هَ . ق . در زنجان درگذشت . او راست : 1- تفسیرالقرآن . 2- جوامع الاصول ، در سه مجلد. 3- معدن الاسرار فی المواعظ، در پنج مجلد. 4- نظام الفرائد فی شرح القواعد للعلامة. (از معجم المؤلفین از اعیان الشیعه ٔ عاملی ج 42 ص 10).
علی قزوینی . [ ع َ ی ِ ق َزْ ] (اِخ ) ابن محمدبن احمد قزوینی بغدادی شافعی . ملقب به تاج الدین و مکنی به ابوالحسن . محدث و فقیه و لغوی بود. وی در نظامیه ٔ بغداد تدریس می کرد و در سال 745 هَ . ق . درگذشت . او راست : 1- شرح مصابیح السنه ٔ بغوی . 2- شرح مقامات حریری . 3- کتاب العجائب . 4- کتاب اللطائف . 5- المحیط بفتاوی اقطار البسیط. (از معجم المؤلفین ).
علی قزوینی . [ ع َ ی ِ ق َزْ ] (اِخ ) ابن محمدبن عبداﷲ قزوینی . مکنی به ابوالحسن . از قضات بود و در سال 356 هَ . ق . وارد بغداد شد. او راست : ملح الاخیار. (از معجم المؤلفین از کتاب الرجال نجاشی ص 19 و منتهی المقال ابوعلی ص 223 و تنقیح المقال مامقانی ج 2 ص 306 و ایضاح المکنون بغدادی ج 3 ص 552).
علی قزوینی . [ ع َ ی ِ ق َزْ ] (اِخ ) ملقب به کامی . از شعرای دربار اکبرشاه در هند بود و در سال 981 هَ . ق . درگذشت او راست : نفائس المآثر، که تذکرةالشعرا است . (از هدیة العارفین بغدادی ج 1 ص 749).
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] علی قزوینی (ابهام زدایی). علی قزوینی ممکن است اشاره به اشخاص و شخصیت های ذیل باشد: • سیدعلی موسوی قزوینی ، از اکابر فقهای قرن سیزدهم هجری قمری در قزوین• ملاعلی قزوینی زنجانی، یکی از علمای برجسته زنجان در قرن سیزدهم هجری قمری
...
...
wikifeqh: علی_قزوینی_(ابهام_زدایی)
کلمات دیگر: