کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل (با سر نام یو ان اچ سی آر) یکی از آژانس های تخصصی سازمان ملل است که در ژنو سوئیس واقع شده است. این دفتر در ۱۴ دسامبر سال ۱۹۵۰ برای محافظت و حمایت از پناهندگان و یاری رساندن در امر بازگشت یا اسکان مجدد آنها تأسیس شد.
آنتونیو گوترش، سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۵ (پرتغال)
رود لوبرس، سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۵ (هلند)
ساداکو ازاکا، سال ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۰ (ژاپن)
ثروالد استونتنبرگ، ژانویه تا نوامبر سال ۱۹۹۰ (نروژ)
جین پایر هوک، سال ۱۹۸۶ تا ۱۹۸۹ (سوئیس)
پل هارتلینگ، سال ۱۹۷۸ تا ۱۹۸۵ (دانمارک)
صدرالدین آقاخان، سال ۱۹۶۵ تا ۱۹۷۷ (ایران)
فیلیکس اشنایدر، سال ۱۹۶۰ تا ۱۹۶۵ (سوئیس)
آگوسته آر. لیند، سال ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۰ (سوئیس)
گریت جان ون هیون گدارت، سال ۱۹۵۱ تا ۱۹۵۶ (هلند)
فریتیوف نانسن مأمور عالیرتبه جامعه ملل جهت امور پناهندگان از سال ۱۹۲۲ بود.
این سازمان به عنوان جایگزین سازمان بین المللی پناهندگان، و پیشتر از آن اداره کل نجات و توانبخشی سازمان ملل، به وجود آمد. تاکنون دو بار جایزه صلح نوبل در سال های ۱۹۵۴ و ۱۹۸۱ به این سازمان اعطا شده است. وظیفه کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل رهبری و هماهنگ نمودن فعالیت های بین المللی برای محافظت و رفع مشکلات پناهندگان در سراسر جهان می باشد. هدف اولیه سازمان حراست از حقوق و سلامتی پناهندگان است. این سازمان می کوشد تا از احترام به حقوق پناهندگان و سلامت آنها در کشورهای دیگر، بازگشت داوطلبانه آنها به کشور خود، اسکان مجدد آنها در کشور ثالث و غیره مطابق قوانین بین المللی اطمینان حاصل کند.
در تاریخ ۱ ژانویه سال ۲۰۰۳ این سازمان طی گزارشی اعلام کرد جمعیتی بالغ بر ۲۰۵۵۶۷۸۱ نفر از جمله حدود ۵٫۵ میلیون نفر در اروپا و آمریکای شمالی تحت پوشش آن قرار دارند.
از سال ۲۰۰۴ آژانس به حدود ۵۰ میلیون نفر از مردم در بازسازی زندگی شان کمک کرد. این سازمان با ستادی در حدود ۵۰۰۰ نفر در بیش از ۱۲۰ کشور در کمک کردن به حدود ۲۰ میلیون نفر فعال است.
آنتونیو گوترش، سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۵ (پرتغال)
رود لوبرس، سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۵ (هلند)
ساداکو ازاکا، سال ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۰ (ژاپن)
ثروالد استونتنبرگ، ژانویه تا نوامبر سال ۱۹۹۰ (نروژ)
جین پایر هوک، سال ۱۹۸۶ تا ۱۹۸۹ (سوئیس)
پل هارتلینگ، سال ۱۹۷۸ تا ۱۹۸۵ (دانمارک)
صدرالدین آقاخان، سال ۱۹۶۵ تا ۱۹۷۷ (ایران)
فیلیکس اشنایدر، سال ۱۹۶۰ تا ۱۹۶۵ (سوئیس)
آگوسته آر. لیند، سال ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۰ (سوئیس)
گریت جان ون هیون گدارت، سال ۱۹۵۱ تا ۱۹۵۶ (هلند)
فریتیوف نانسن مأمور عالیرتبه جامعه ملل جهت امور پناهندگان از سال ۱۹۲۲ بود.
این سازمان به عنوان جایگزین سازمان بین المللی پناهندگان، و پیشتر از آن اداره کل نجات و توانبخشی سازمان ملل، به وجود آمد. تاکنون دو بار جایزه صلح نوبل در سال های ۱۹۵۴ و ۱۹۸۱ به این سازمان اعطا شده است. وظیفه کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل رهبری و هماهنگ نمودن فعالیت های بین المللی برای محافظت و رفع مشکلات پناهندگان در سراسر جهان می باشد. هدف اولیه سازمان حراست از حقوق و سلامتی پناهندگان است. این سازمان می کوشد تا از احترام به حقوق پناهندگان و سلامت آنها در کشورهای دیگر، بازگشت داوطلبانه آنها به کشور خود، اسکان مجدد آنها در کشور ثالث و غیره مطابق قوانین بین المللی اطمینان حاصل کند.
در تاریخ ۱ ژانویه سال ۲۰۰۳ این سازمان طی گزارشی اعلام کرد جمعیتی بالغ بر ۲۰۵۵۶۷۸۱ نفر از جمله حدود ۵٫۵ میلیون نفر در اروپا و آمریکای شمالی تحت پوشش آن قرار دارند.
از سال ۲۰۰۴ آژانس به حدود ۵۰ میلیون نفر از مردم در بازسازی زندگی شان کمک کرد. این سازمان با ستادی در حدود ۵۰۰۰ نفر در بیش از ۱۲۰ کشور در کمک کردن به حدود ۲۰ میلیون نفر فعال است.