کلمه جو
صفحه اصلی

نعیم فراشری

دانشنامه عمومی

نعیم فراشری (به آلبانیایی: Naim Frashëri) ‏(۲۵ می ۱۸۴۶ - ۲۰ اکتبر ۱۹۰۰) شاعر و نویسنده و مترجم آلبانیایی سدهٔ نوزدهم و شاعر ملی آلبانی شناخته می شود. او همچنین آخرین و بزرگترین شاعر پارسی گوی آلبانی در قرن نوزدهم به شمار می آید.
۱. اشعار غنایی همچون گلهای تابستان
۲. اشعار حماسی مانند منظومه های حماسی کربلا و تاریخ اسکندر بیگ
۳. آثار آموزشی همچون تعدادی کتاب های درسی به زبان آلبانی، و تعالیم بکتاشیه که در ۱۸۹۵ به پایان رساند.
محمدنعیم، در سال ۱۸۴۶ در روستای فراشر، حومهٔ داخلی بخش پرسمدی از ناحیهٔ مرکزی داغلی در جنوب آلبانی در یک خانوادهٔ نامدار متولد شد. پدرش خالد بیگ و پدربزرگش دورموش بیگ از خاندان مشهوری بودند که از روستای برات به فراشر کوچ کرده بودند. او هنوز کودک بود که پدرش درگذشت. برادر بزرگترش عبدالله فراشری یکی از معروف ترین سیاستمداران و آزادیخواهان آلبانی تحت سلطهٔ عثمانی بود، و برادر کوچکترش شمس الدین سامی فراشری، صاحب فرهنگ جامع ترکی و قاموس الاعلام از دانشمندان مشهور لغت ترک و تاریخ و جغرافیا بود.
نعیم آموزش های اولیه را در زادگاهش فراشر فراگرفت. معلم او در مکتب یک شیخ بکتاشی بود که به وی قرآن، احکام دین، دانش های پایه، و همچنین شعرهای فارسی و زبان ترکی عثمانی را تعلیم می داد.
در سال ۱۸۶۵ در نوزده سالگی همراه با برادرش سامی فراشری برای ادامهٔ تحصیل به شهر یوآنینا که در آن زمان مرکز ولایت یکی از ممالک تابع امپراتوری عثمانی بود رفتند و در یک مدرسهٔ متوسطهٔ یونانی ثبت نام کردند. نعیم در این مدرسه زبان های یونانی، ترکی و فرانسوی را بخوبی آموخت.

نقل قول ها

محمدنعیم فراشری (۲۵ مه ۱۸۴۶، فراشر - ۲۰ اکتبر ۱۹۰۰، قاضی کوی) شاعر و مترجم آلبانیایی بود که به زبان های آلبانیایی و فارسی سرود.


کلمات دیگر: