ماکس اشتیرنر

یوهان کاسپار اشمیت (۲۵ اکتبر ۱۸۰۶–۲۶ ژوئن ۱۸۵۶) که بیشتر با نام ماکس اشتیرنر شناخته می شود، یک فیلسوف آلمانی است. او اغلب از پیشگامان هیچ انگاری، اگزیستانسیالیسم، تئوری آسیب شناسی روانی، پست مدرنیسم و آنارشیسم فردگرا به حساب می آید. مهم ترین اثر وی فرد و هرآنچه از اوست (به آلمانی: Der Einzige und sein Eigentum که به صورت لغوی فرد و مالکیت او ترجمه می شود) می باشد. این اثر برای اولین بار در سال ۱۸۴۵ در لایپزیگ (شهری در شرق آلمان) چاپ شد و از آن پس ویرایش ها و ترجمه های متعددی از آن صورت گرفت.گئورگ ویلهلم فریدریش هگل، لودویگ فویرباخ، برونو باور و احتمالاً مارکی دو ساد
دانشگاه هومبولت برلین (بدون مدرک)
اشتیرنر در بایرویت، بایرن متولد شد. اندک اطلاعاتی که از زندگی او در دست است بیشتر به خاطر نویسنده آلمانی متولد اسکاتلند، جان هنری مک کی است که زندگینامه اشتیرنر را با نام «ماکس اشتیرنر - زندگی و اثر او» (به آلمانی: Max Stirner – sein Leben und sein Werk) نوشت و این زندگینامه در ۱۸۹۸ به زبان آلمانی چاپ شد و در ۲۰۰۵ به زبان انگلیسی ترجمه شد.
اشتیرنر تنها فرزند آلبرت کریستین هاینریش اشمیت (۱۷۶۹–۱۸۰۷) و سوفیا راینلاین (۱۷۷۸–۱۸۳۹) بود. پدرش در ۱۹ آوریل ۱۸۰۷ در سن ۳۷ سالگی به دلیل بیماری سل فوت کرد. در ۱۸۰۹ مادرش با هاینریش بالرشتت، داروساز، ازدواج کرد و در کولم پروس غربی (اکنون خلمنو، لهستان) ساکن شد. در سن بیست سالگی، اشتیرنر وارد دانشگاه هومبولت برلین شد که در آن به مطالعه لغت شناسی، فلسفه و الهیات پرداخت. او در کلاس های هگل، کسی که منبع الهام تفکرات او بود، با موضوعات تاریخ فلسفه، فلسفه مذهب و روح سوبژکتیو شرکت کرد. اشتیرنر بعداً به دانشگاه ارلانگن رفت که هم زمان با او لودویگ فویرباخ نیز در آنجا تحصیل می کرد.

یوهان کاسپار اشمیت با نام مستعار ماکس اشتیرنر (به آلمانی: Max Stirner) (۱۸۰۶–۱۸۵۶) فیلسوفی آلمانی بود. وی از بنیان گذاران فلسفهٔ آنارشیسم فردگرا است. مهم ترین اثر وی شخص و دارایی اشاست.
• «کسی که آزادی می خواهد خودش باید آن را بدست بیاورد. آزادی هدیه پریان نیست که در دامن شخص بیافتد.»به نقل از:فوربس جلد ۷۸ (۱۹۵۶)، و دانشنامه سخنگوی مادام العمر (۱۹۶۲) نوشتهٔ: جاکوب مورتن برود، صفحهٔ ۲۷۵• «من می گویم: تا جایی که می توانی خود را آزاد کن، و در این صورت سهم خویش را پرداختی.»نیویورک ۱۹۰۷، صفحهٔ ۱۸۷.• «آزادی مردم آزادی من نیست.»کمبریج ۱۹۹۵، صفحه۱۹۰.• «هر چیز مقدس، قید و بند و زنجیری است.»کمبریج ۱۹۹۵، صفحهٔ ۱۹۲.