نیکولو ماکیاولی

نیکولو دی برناردو دِ ماکیاولی (به ایتالیایی: Niccolò di Bernardo dei Machiavelli) فیلسوف سیاسی، شاعر، مورخ و نمایشنامه نویس مشهور ایتالیایی در ۳ مه ۱۴۶۹ در فلورانس ایتالیا به دنیا آمد و در ۲۱ ژوئن ۱۵۲۷ درگذشت. نام او در فارسی به صورت ماکیاول نیز به کار می رود.افلاطون، گزنفون، پلوتارک، فرانچسکو پترارک، تاسیتوس (تاریخ نگار)، پولیبیوس، سیسرون، سالوست، تیتوس لیویوس، توسیدید، لوسیوس کوینکتیوس سنسیناتوس، دانته آلیگیری
ماکیاولی زندگی خود را صرف سیاست و میهن پرستی کرد. با این حال برخی او را به اتهام حمایت از حکومت اقتدارگرا و ستمگر همواره مورد حمله قرار داده اند. علت آن نوشتن کتابی به نام شهریار (Il Principe) است که وی برای خانواده مدیچی (Medici)، حاکمان فلورانس نوشته است.
ماکیاولی زمانی می زیست که ایتالیا به طور کلی و فلورانس زادگاه او دستخوش آشفتگی های گسترده ای بودند. این آشفتگی ها جنبه های اجتماعی و سیاسی داشتند. در زمان ماکیاولی جنبش خواهان حکومت محدود، هم در کلیسا و هم در دولت که در دورهٔ شوراگرایی چنان پیشرفت شگرفی به وجود آورد، بکل نابود شد و جای خود را به هواداری از پادشاهی مقتدرانه داده بود.
استقرار نظام پادشاهی تقریباً همه نظام های آریستوکراتیک قاره اروپا را نابود می کرد. در این زمان دولت های بزرگ اروپا در سرزمین های خود پادشاهی های مقتدری تشکیل و سازمان داده بودند. هنری هفتم در انگلستان، لویی یازدهم، شارل هشتم و لویی دوازدهم در فرانسه و فردیناند در اسپانیا. این پادشاهی های مقتدر توانسته بودند قدرت سیاسی تشکل های آریستوکراتیک فئودال را بکل نابود کنند. اما ایتالیا هنوز تکان نمی خورد، و هیچ پیشرفتی نداشت. ایتالیا خانه ای بود که در درون تقسیم شده بود. ماکیاولی از این وضع کشورش ناراضی بود.

نیکولو ماکیاولی (۱۴۶۹–۱۵۲۷)، فیلسوف سیاسی، شاعر، آهنگساز و نمایشنامه نویس مشهور ایتالیایی
• «بدترین سرمشقی که به جامعه می توان داد این است که قانون بنهند اما رعایتش نکنند، و بدتر از آن این است که خود قانونگذار قانون را بشکند.» -> گفتارها Discorsi -کتاب اول، فصل ۴۵
• «تربیت نیک از قوانین نیکو نشأت می گیرد.» -> گفتارها Discorsi -کتاب اول، فصل ۴
• «فساد مردمان ناشی از فساد زمامداران است.» -> گفتارها Discorsi -کتاب اول، فصل ۲۹
• «جرم های کوچک توبیخ می شوند، اما جنایت های بزرگ و جدی جایزه هم می گیرند.»به نقل از آنتونیو نگری• «فکر کردن به وجدان مسخره است: زیرا وقتی مردم، همچون ما، درگیر گرسنگی و زندان و مرگ باشند، هشدار جهنم، نمی تواند تأثیری داشته باشد.»به نقل از آنتونیو نگری• «تنها کافی است اقدامات گوناگون آدم ها را از پیش چشم بگذرانید، تا ببینید هرکسی که به قدرت و ثروت زیاد رسیده، یا از زور استفاده کرده یا تقلب و برای پنهان کردن شیوه های خفت آور و توأم با خشونت یا دغل و نیرنگی که برای رسیدن به هدف به آنها متوسل شده اند، تلاش می کنند با القاب کاذب دستاوردهای صادقانه داشته های خود را تقدیس کنند. هر کس که چه از روی بی مبالاتی و چه از شدت ذکاوت از این کار امتناع می ورزد، تا ابدالدهر درگیر بندگی و فقر باقی خواهد ماند: زیرا خدمتگزاران وفادار، همواره خدمتگزار باقی می مانند، و مردمان صادق، همواره فقیر می مانند.»به نقل از آنتونیو نگری