نیکی کریمی

نیکی کریمی (زادهٔ ۱۹ آبان ۱۳۵۰ در تهران) هنرپیشه و کارگردان اهل ایران است .کریمی با کسب جوایز متعدد از جشنواره های گوناگون بین المللی یکی از موفق ترین هنرمندان سینمای ایران از لحاظ تعداد جوایز جهانی بوده است. در سال ۱۳۷۲ نیکی کریمی موفق به دریافت جایزه صدف نقره ای بهترین بازیگر زن از جشنواره بین المللی فیلم سن سباستین برای فیلم سارا شد. او در بیست و یکمین دوره جشنواره فیلم فجر (سال ۱۳۸۱) برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن برای فیلم دیوانه ای از قفس پرید و واکنش پنجم شد.
دومین جشنواره بین المللی عکاسی «نگاه آبی»، تهران (۱۳۹۷)
سی و پنجمین جشنواره بین المللی فیلم استانبول، ترکیه (۱۳۹۵)
سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر، بخش سودای سیمرغ، تهران (۱۳۹۴)
نخستین جشنواره سراسری فیلم کوتاه موج، کیش (۱۳۹۴)
شصتمین جشنواره بین المللی فیلم «وایادولید» (سمینسی)، اسپانیا (۱۳۹۴)
نوزدهمین جشنواره بین المللی فیلم «شب های سیاه» تالین (رئیس هیئت داوران)، استونی (۱۳۹۴)
دهمین دوره جشنواره بین المللی فیلم باتومی، گرجستان (۱۳۹۴)
پنجمین جشنواره بین المللی فیلم شهر، تهران (۱۳۹۴)
بخش بین الملل سی وسومین جشنواره فیلم فجر، تهران (۱۳۹۴)
بیستمین جشنواره بین المللی فیلم کلکته، هند (۲۰۱۴)
چهارمین جشنواره بین المللی فیلم پروین اعتصامی، تهران (۱۳۹۳)
پنجمین جشنواره بین المللی فیلم ادینبرو (رئیس هیئت داوران)، ادینبرو، اسکاتلند (۲۰۱۴)
دوازدهمین جشنواره بین المللی فیلم پونا، هند (۲۰۱۴)
بیست و هفتمین جشنواره بین المللی فیلم کودکان و نوجوانان، اصفهان (۱۳۹۲)
بیستمین جشنواره بین المللی فیلم پراگ، جمهوری چک (۲۰۱۳)
ششمین جشنواره فیلم ابوظبی (۲۰۱۲)
دهمین دوره جشن تصویر سال، تهران (۱۳۹۱)
چهل و هشتمین جشنواره بین المللی فیلم پرتقال طلایی آنتالیا، ترکیه (۲۰۱۱)
چهارمین جشنواره بین المللی فیلم شهر، تهران (۱۳۹۰)
چهل و چهارمین جشنواره فیلم کارلووی واری، جمهوری چک (۲۰۰۹)
چهارمین دوره جایزه ادبی والس (۱۳۸۷)
پنجمین جشنواره فیلم دبی (۲۰۰۸)
سی و نهمین جشنواره بین المللی فیلم هند، گوا (۲۰۰۸)
چهاردهمین دوره جشنواره بین المللی فیلم های آسیایی در وزول، فرانسه (۲۰۰۸)
بخش فیلم کوتاه شصتمین جشنواره فیلم کن، فرانسه (۲۰۰۷)
پنجاه و هفتمین دوره جشنواره فیلم برلین (۲۰۰۷)
بیست و هشتمین جشنواره بین المللی فیلم دوربان، آفریقای جنوبی (۲۰۰۷)
هفتمین جشنواره بین المللی فیلم های کوتاه ازمیر، ترکیه (۲۰۰۶)
سومین جشنواره بین المللی فیلم ریکیاویک، ایسلند (۲۰۰۶)
پنجاه و هشتمین جشنواره فیلم لوکارنو، سوئیس (۲۰۰۶)
جشنواره فیلم دهلی، هند (۲۰۰۶)
جشنواره بین المللی فیلم دمشق (۲۰۰۴)
جشنواره فیلم رن، فرانسه (۲۰۰۳)
نخستین جشنواره بین المللی فیلم نفت (۱۳۸۲)
چهل و سومین جشنواره بین المللی فیلم تسالونیکی، یونان (۲۰۰۲)
او تاکنون با کارگردانان بزرگی همچون داریوش مهرجویی،مسعود کیمیایی،عباس کیارستمی،ابراهیم حاتمی کیا،بهروز افخمی و تهمینه میلانی همکاری داشته است. .
نیکی کریمی تاکنون در جشنواره های متعدد داخلی و بین المللی فیلم به عنوان داور حضور داشته است. او در سال ۱۳۸۶ (۲۰۰۷) از داوران بخش فیلم کوتاه شصتمین جشنواره فیلم کن فرانسه بود. همچنین او در زمینه عکاسی و ترجمه کتاب نیز فعالیت داشته است.وی به زبان انگلیسی مسلط است.
نیکی کریمی در ۱۹ آبان ۱۳۵۰ در تهران به دنیا آمد. وی اصالتاً تفرشی است. او از دوران دبستان بازی در گروه های کوچک تئاتری را آغاز کرد. نخستین نقش سینمایی اش را در سال ۱۳۶۸ در فیلم «وسوسه» به کارگردانی جمشید حیدری به دست آورد. اما نخستین حضور جدی اش را می توان در فیلم «عروس» به کارگردانی بهروز افخمی در سال ۱۳۶۹ دانست. نیکی کریمی و ابوالفضل پورعرب را اولین ستارگان سینمای ایران پس از انقلاب می دانند. پس از آن، وی در دو فیلم مهم از داریوش مهرجویی به نام های «سارا» و «پری» بازی کرد. در سال ۱۳۷۱ بازی در فیلم «سارا» (اقتباسی از «خانه عروسک» اثر هنریک ایبسن) توانست برایش جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره های سن سباستین و نانت را به ارمغان بیاورد. در همان سال برای تحصیل در رشته طراحی لباس به آمریکا رفت و تا زمان بازی در فیلم «پری» اثر داریوش مهرجویی به ایران بازنگشت. بازی اش در این فیلم که اقتباسی از کتاب «فرنی و زویی» اثر سلینجر بود مورد توجه قرار گرفت و او برای بار سوم در جشنواره فیلم فجر نامزد سیمرغ بلورین شد.

نیکی کریمی (۱۳۵۰ / ۱۹۷۱ م) بازیگر، کارگردان، فیلمنامه نویس ایرانی.
• «نسل ما نسلی است که ماجراهای بسیار زیادی را پشت سرگذاشته. نسلی که زندگی کرده؛ تجربه کرده و با گذر از مشکلات فراوان به اینجا رسیده. ما با سنت و مدرنیته سر و کار داشتیم و خود من علاقه زیادی به ادبیات مدرن و دیدگاه های مدرن دارم.»• «نوع سینمایی که کار می کنم، نیازمند نور طبیعی است و باید به زندگی نزدیک باشد».• «دیدگاه من به جهان این است که همه ما در مسیری هستیم که یاد نمی گیریم. بنا بر این، من هیچ وقت این طور نگاه نمی کنم که حتماً باید شاهکاری بسازم یا شاهکاری ساخته ام. می خواهم قصّه بگویم و مرده قصّه هایم را بشنوند». -> دوهفته نامه موفقیت، شماره ۲۱۹، شهریور ۹۰، ص ۹