نعمت الله مکری جیحون آبادی. نعمت الله جیحون آبادی متخلص به مجرم (۱۲۵۰ روستای جیحون آباد- ۱۲۹۸شمسی)، که بعدها به «حاج نعمت الله» یا «حاجی نعمت» شهرت یافت، یکی از بزرگان مرام اهل حق و بنیان گذار خاندان صاحب زمانی محسوب می شود.
وب گاه حاج نعمت الله جیحون آبادی
اجداد حاج نعمت الله از خوانین ایلاتی کرد، موسوم به جَلد بودند که اولین نشانه های آن ها را می توان در قرن هشتم هجری بازیافت. خاندان حاج نعمت مسلمان های سنی بودند، اما بخشی از آن ها جدا شدند و مذهب شیعه را برگزیدند و بعد از آن گروهی از آن ها به مسلک اهل حق پیوست. یکی از عرفای بزرگ اهل حق به نام آقا عباس مقارن با سلطنت محمد شاه قاجار در جیحون آباد، روستایی در غرب ایران از توابع شهرستان صحنه در استان کرمانشاه، سکنا گزید. در بین پیروان آقا عباس یکی از سرسپردگان اهل حق از طایفه جلد، به نام بیان بگ ثانی، از خاندان حاج نعمت الله بود.
نعمت الله در جیحون آباد متولد شد، او را از این رو نعمت الله نامیدند، زیرا زمان تولدش مصادف بود با پایان قحطی سختی که در سال های ۱۲۴۹ – ۱۲۵۰ شمسی مرگ و میر فراوانی را باعث شده بود. نعمت الله هشت سالی بیش نداشت که پدر خود میرزا بهرام را از دست داد و در حدود سه سال بعد مادرش بی بی خان نیز از دنیا رفت. میرزا غلامعلی عموی حاج نعمت الله که از خوانین معتبر آن ناحیه بود، کفالت نعمت الله، برادر و خواهرش را به عهده گرفت.
خانوادهٔ حاج نعمت الله از خرده مالکین و جزو محترمین آن منطقه محسوب می شدند. همگی آن ها اهل معرفت و دانش بودند. به همین سبب نعمت الله توانست مانند پدر و عمویش تحصیل کند و به کار اداری اشتغال یابد. در دوران جوانی به راهنمایی عمو و با تکیه بر بضاعت و دانش ادبی، چندی منشی دیوانخانهٔ حکومتی کرمانشاه شد، اما بعد از مدتی آنجا را ترک گفت و سرپرستی امور املاک عمو را بر عهده گرفت.
وب گاه حاج نعمت الله جیحون آبادی
اجداد حاج نعمت الله از خوانین ایلاتی کرد، موسوم به جَلد بودند که اولین نشانه های آن ها را می توان در قرن هشتم هجری بازیافت. خاندان حاج نعمت مسلمان های سنی بودند، اما بخشی از آن ها جدا شدند و مذهب شیعه را برگزیدند و بعد از آن گروهی از آن ها به مسلک اهل حق پیوست. یکی از عرفای بزرگ اهل حق به نام آقا عباس مقارن با سلطنت محمد شاه قاجار در جیحون آباد، روستایی در غرب ایران از توابع شهرستان صحنه در استان کرمانشاه، سکنا گزید. در بین پیروان آقا عباس یکی از سرسپردگان اهل حق از طایفه جلد، به نام بیان بگ ثانی، از خاندان حاج نعمت الله بود.
نعمت الله در جیحون آباد متولد شد، او را از این رو نعمت الله نامیدند، زیرا زمان تولدش مصادف بود با پایان قحطی سختی که در سال های ۱۲۴۹ – ۱۲۵۰ شمسی مرگ و میر فراوانی را باعث شده بود. نعمت الله هشت سالی بیش نداشت که پدر خود میرزا بهرام را از دست داد و در حدود سه سال بعد مادرش بی بی خان نیز از دنیا رفت. میرزا غلامعلی عموی حاج نعمت الله که از خوانین معتبر آن ناحیه بود، کفالت نعمت الله، برادر و خواهرش را به عهده گرفت.
خانوادهٔ حاج نعمت الله از خرده مالکین و جزو محترمین آن منطقه محسوب می شدند. همگی آن ها اهل معرفت و دانش بودند. به همین سبب نعمت الله توانست مانند پدر و عمویش تحصیل کند و به کار اداری اشتغال یابد. در دوران جوانی به راهنمایی عمو و با تکیه بر بضاعت و دانش ادبی، چندی منشی دیوانخانهٔ حکومتی کرمانشاه شد، اما بعد از مدتی آنجا را ترک گفت و سرپرستی امور املاک عمو را بر عهده گرفت.