کوچه گرد
فارسی به انگلیسی
فرهنگ فارسی
( صفت ) ۱ - آنکه در محله ها و کوچه ها گردد ( غالبا این نوع کسان رند و حسن پرست اند ) : طفل اشکم کوچه گرد آستین از بی کسی است دیده بر حالش ندارد دل گرفتار خود است . ( رضی دانش ) ۲ - کسی که در کوچه ها و بر زنها گردد و امتع. خود را بفروش رساند طواف .
لغت نامه دهخدا
کوچه گرد. [ چ َ / چ ِ گ َ] ( نف مرکب ) آن که در کوچه ها بگردد و اکثر این قسم مردم رند و حسن پرست و تماشایی می باشند. ( آنندراج ). آن که در محله ها و کوچه ها گردد ( غالباً این نوع کسان رند و حسن پرست اند ). ( فرهنگ فارسی معین ) :
طفل اشکم کوچه گردآستین از بی کسی است
دیده بر حالش ندارد دل گرفتار خود است.
طفل اشکم کوچه گردآستین از بی کسی است
دیده بر حالش ندارد دل گرفتار خود است.
میرزا رضی دانش ( از آنندراج ).
|| آواره و بی جا و مقام و منزل بر دوش. || طواف و آنکه در کوچه و برزن می گردد و متاع خود را می فروشد. ( ناظم الاطباء ). کسی که در کوچه ها و برزنها گردد و امتعه خود را به فروش رساند. طواف. ( فرهنگ فارسی معین ).فرهنگ عمید
کسی که در کوچه و خیابان گردش می کند.
دانشنامه عمومی
ولگرد، طرار، عیار، جاسوس
کلمات دیگر: